Gazel 494 - ای دل گر از آن چاه زنخدان به درآيی

Ey dil ger ezan çah-ı zenehdan bederayi
Her ca ki revi zûd peşiman bederayi

G.494/1  ای دل گر از آن چاه زنخدان به درآیی / هر جا كه روی زود پشیمان به درآیی

G.494/2  هش دار كه گر وسوسه عقل كنی گوش / آدم صفت از روضه رضوان به درآیی

G.494/3  شاید كه به آبی فلكت دست نگیرد / گر تشنه لب از چشمه حیوان به درآیی

G.494/4  جان می‌دهم از حسرت دیدار تو چون صبح / باشد كه چو خورشید درخشان به درآیی

G.494/5  چندان چو صبا بر تو گمارم دم همت / كز غنچه چو گل خرم و خندان به درآیی

G.494/6  در تیره شب هجر تو جانم به لب آمد / وقت است كه همچون مه تابان به درآیی

G.494/7  بر رهگذرت بسته‌ام از دیده دو صد جوی / تا بو كه تو چون سرو خرامان به درآیی

G.494/8  حافظ مكن اندیشه كه آن یوسف مه رو / بازآید و از كلبه احزان به درآیی

1. Gönül, sevgilinin kuyuya benzeyen çene çukurundan çıkarsan, nereye gidersen git, pek tez pişman olur çıkarsın!
2. Aklını başına al. Eğer nefis vesvesesine kulak asarsan, Adem gibi cennet bahçesini terk etmek mecburiyetinde kalırsın.
3. Abıhayat çeşmesinden susuz çıkarsan, felek sana bir katre bile su vermese yeri var!
4. * Âlemi aydınlatan güneş gibi belki evinden çıkarsın diye, hasretinle sabah gibi can vermekteyim.
5. Koncanın açılıp gül haline gelmesi gibi sen de açılasın diye, seher yeli gibi sana ne vakte dek himmet nefesini yollayıp duracağım.
6. Ayrılığının karanlık gecesinde canım dudağıma geldi. Parlak ay gibi doğmanın tam zamanı artık!
7. Salına salına yürüyen selvi gibi belki çıkarsın diye, kapının toprağına gözyaşlarımdan iki yüz ırmak akıttım.
8.  Hafız, gam yeme... ay yüzlü Yusuf, elbette yine gelir ve sen de elbette Külbe-i ahzanından çıkar, kurtulursun!

[CDXXXIII]