G.15/1 ای شاهد قدسی كه كشد بند نقابت / و ای مرغ بهشتی كه دهد دانه و آبت
G.15/2 خوابم بشد از دیده در این فكر جگرسوز / كاغوش كه شد منزل آسایش و خوابت
G.15/3 درویش نمی‌پرسی و ترسم كه نباشد / اندیشه آمرزش و پروای ثوابت
G.15/4 راه دل عشاق زد آن چشم خماری / پیداست از این شیوه كه مست است شرابت
G.15/5 تیری كه زدی بر دلم از غمزه خطا رفت / تا باز چه اندیشه كند رای صوابت
G.15/6 هر ناله و فریاد كه كردم نشنیدی / پیداست نگارا كه بلند است جنابت
G.15/7 دور است سر آب از این بادیه هش دار / تا غول بیابان نفریبد به سرابت
G.15/8 تا در ره پیری به چه آیین روی ای دل / باری به غلط صرف شد ایام شبابت
G.15/9 ای قصر دل افروز كه منزلگه انسی / یا رب مكناد آفت ایام خرابت
G.15/10 حافظ نه غلامیست كه از خواجه گریزد / صلحی كن و بازآ كه خرابم ز عتابت
XLII
Ey kutsi güzel, nikabını kim açar? Ey cennet kuşu, sana kim yem ve su verir?
Bu ciğerler yakan düşünce gözüme uykuyu haram etti. Kimin kucağı istirahat ve uyku konağın oldu?
Yoksulu hiç sormuyorsun. Korkarım, sen de bağışlanma düşüncesi, sevap ümidi yok!
* O mahmur gözler, âşıkların yolunu vurdu. Bundan da anlaşılıyor ki, şarabın öldürücü!
Ey gönlü parlatan köşk, dostluk ve vefa konağısın. Dilerim Rabbimden zamanın afeti seni harap etmesin.
Ne kadar ağladım, ne kadar inledim... fakat bir türlü duymadın. Herhalde sevgili, eşiğin, konağın pek yüksek!
Aklını başına al, bu çölde kaynak yok... gulyabani, seni serap göstererek aldatmasın.
* Gönül, gençlik çağın yanlış bir yola harcanıp gitti, yaşlılık yoluna nasıl gideceksin acaba?
Hafız, efendisinden kaçacak kul değil. Benimle barış, yine gel, azarından harap oldum.
Ey şahed-ı kudsi ki keşed bend-i nikabet
Vey murg-i behişti ki dehed dane-vu abet
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder