G.27/1 در دیر مغان آمد یارم قدحی در دست / مست از می و میخواران از نرگس مستش مست
G.27/2 در نعل سمند او شكل مه نو پیدا / وز قد بلند او بالای صنوبر پست
G.27/3 آخر به چه گویم هست از خود خبرم چون نیست / وز بهر چه گویم نیست با وی نظرم چون هست
G.27/4 شمع دل دمسازم بنشست چو او برخاست / و افغان ز نظربازان برخاست چو او بنشست
G.27/5 گر غالیه خوش بو شد در گیسوی او پیچید / ور وسمه كمانكش گشت در ابروی او پیوست
G.27/6 بازآی كه بازآید عمر شده حافظ / هر چند كه ناید باز تیری كه بشد از شست
XCII
Sevgili, elinde bir kadeh, şaraptan sarhoş olmuş... muğların ibadet yerine geldi. Şarap içenlerse, onun mest gözlerinden sarhoş olmuşlardı.
Bindiği atın nalının izinde hilal şekli görünmekte, uzun boyuna karşı çamın boyu alçak kalmaktaydı.
Ona nasıl var diyeyim? Kendimden haberim yok. Fakat nasıl yok da diyebilirim? Ona bakmakta, onu görmekteyim.
O kalkınca iştiyak çekenlerin gönül mumları söndü, oturunca görenlerin feryatları yükseldi.
Galiyenin kokusu güzelse, saçlarına sürüldüğünden; rastık yay şekline büründüyse, kaşlarına çekildiğinden.
Tekrar gel ki, Hafız'ın giden ömrü geriye gelsin... Her ne kadar yaydan fırlayan ok, bir daha gelmezse de!
Der deyr-i mugan amed yarem kadehi derdest
Mest ez mey-u mey-haran ez nerkis-i mesteş mest
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder