G.30/1 زلفت هزار دل به یكی تار مو ببست / راه هزار چاره گر از چار سو ببست
G.30/2 تا عاشقان به بوی نسیمش دهند جان / بگشود نافه‌ای و در آرزو ببست
G.30/3 شیدا از آن شدم كه نگارم چو ماه نو / ابرو نمود و جلوه گری كرد و رو ببست
G.30/4 ساقی به چند رنگ می اندر پیاله ریخت / این نقش‌ها نگر كه چه خوش در كدو ببست
G.30/5 یا رب چه غمزه كرد صراحی كه خون خم / با نعره‌های قلقلش اندر گلو ببست
G.30/6 مطرب چه پرده ساخت كه در پرده سماع / بر اهل وجد و حال در های و هو ببست
G.30/7 حافظ هر آن كه عشق نورزید و وصل خواست / احرام طوف كعبه دل بی وضو ببست
LXX
Zülfün, binlerce gönlü bir tek kılla bağladı. Binlerce çareye başvurmanın yolunu dört yandan da kesti.
Âşıklar ondan esip gelen rüzgâra can versinler diye nafesini açtı, zülfünü çözdü. Fakat istek kapısını bağladı, kimseye koklatmadı bile.
Sevgilim yeniay gibi kaşını gösterdi, cemalini arz etti de sonra yine yüzünü örttü, gizlendi. O yüzden çıldırdım işte.
Saki, nice hilelerle kadehe şarap döktü, nice sanatlarla kadehi doldurdu. Şarap kabındaki nakışlara bak, kadehteki nakışlar bunlar!
Yarabbi, sürahi ne fenalık etti de küpün kanı kulkul nağmeleriyle boğazında düğümlenip kaldı.
Çalgıcı ne perde düzdü, nasıl bir nağmeye başladı da vecd ve hal ehli, sema perdesindeyken hayhuyu bıraktı. Onu dinlemeye koyuldu.
Hafız, kim aşka düşmeden vuslat dilediyse, gönül Kâbesini tavaf etmeye abdestsiz ihram bağlandı demektir.
Zulfet hezar dil be yeki tar-ı mu bibest
Rah-ı hezar çareger ez çar su bibest
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder