Gazel 032 - خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

 G.32/1  خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست / گشاد كار من اندر كرشمه‌های تو بست

G.32/2  مرا و سرو چمن را به خاك راه نشاند / زمانه تا قصب نرگس قبای تو بست

G.32/3  ز كار ما و دل غنچه صد گره بگشود / نسیم گل چو دل اندر پی هوای تو بست

G.32/4  مرا به بند تو دوران چرخ راضی كرد / ولی چه سود كه سررشته در رضای تو بست

G.32/5  چو نافه بر دل مسكین من گره مفكن / كه عهد با سر زلف گره گشای تو بست

G.32/6  تو خود وصال دگر بودی ای نسیم وصال / خطا نگر كه دل امید در وفای تو بست

G.32/7  ز دست جور تو گفتم ز شهر خواهم رفت / به خنده گفت كه حافظ برو كه پای تو بست

XLIX

Tanrı, senin gönüller açan yüzünü, kaşını bu kadar güzel yarattı da benim işimin, gücümün açılıp ferahlamasını da o kaşın, gözün işaretlerine bağladı.

Zamane, nergisî kaftanının kuşağına bağlayınca, beni de hayretle yola dikti, selviyi de. 

** Konca gibi, senin muhabbetine gönül bağlayanın işi, elbette bir gün senden esip gelen rüzgârla açılır.

Gül bahçesinden esip gelen rüzgâr, senin muhabbetine gönül verince bizim işimizdeki yüzlerce düğümü de açtı, koncanın gönlündeki düğümü de.

Felek beni senin kulluğuna verdi ve buna razı da etti; ama ne fayda ki, yine işi senin rızana bağladı.

Bu hor hakir kulun gönlüne konca gibi düğümler vurma. Senin düğümler açan zülfüne bağlandı ve oradan ayrılmamaya ahdetti.

Ey vuslat yeli, sen zaten başkasının hayatıydın. Fakat hataya bak ki; gönül vefanı umdu.

Senin cevrinin yüzünden şehirden gideyim, dedim. Güldü de dedi ki: Hadi Hafız, git... senin ayağını kim bağladı ki?

Huda çi suret-u ebru-yı dil-guşa-yı tu best

Guşad-ı kar-ı men ender girişmeha-yı tu best