G.37/1 بیا كه قصر امل سخت سست بنیادست / بیار باده كه بنیاد عمر بر بادست
G.37/2 غلام همت آنم كه زیر چرخ كبود / ز هر چه رنگ تعلق پذیرد آزادست
G.37/3 چه گویمت كه به میخانه دوش مست و خراب / سروش عالم غیبم چه مژده‌ها دادست
G.37/4 كه ای بلندنظر شاهباز سدره نشین / نشیمن تو نه این كنج محنت آبادست
G.37/5 تو را ز كنگره عرش می‌زنند صفیر / ندانمت كه در این دامگه چه افتادست
G.37/6 نصیحتی كنمت یاد گیر و در عمل آر / كه این حدیث ز پیر طریقتم یادست
G.37/7 غم جهان مخور و پند من مبر از یاد / كه این لطیفه عشقم ز ره روی یادست
G.37/8 رضا به داده بده وز جبین گره بگشای / كه بر من و تو در اختیار نگشادست
G.37/9 مجو درستی عهد از جهان سست نهاد / كه این عجوز عروس هزاردامادست
G.37/10 نشان عهد و وفا نیست در تبسم گل / بنال بلبل بی دل كه جای فریادست
G.37/11 حسد چه می‌بری ای سست نظم بر حافظ / قبول خاطر و لطف سخن خدادادست
XXI
Gel, gel... emel köşkü pek temelsiz. Şarap getir, ömrün yapısı yel üstüne kurulmuş.
Himmetine kulum, himmetine köleyim o kişinin ki, gök kubbe altında taalluk rengini kabul eden her şeyden hürdür, bağlanılabilecek her şeyden kurtulmuştur.
Sana ne söyleyeyim? Dün gece sarhoş ve harap bir haldeyken meyhanede gayb âleminin meleği, bana ne müjdeler verdi:
* Bir ay yüzlüye mi gönül verdin ki? Çünkü gönül, bütün dertlerden onun sevgisiyle kurtulur, şad olur.
Ey makamı Sidre olan yüce bakışlı doğan, durağın mihnetlerle dopdolu olan bu bucak değil.
Sana arşın korkuluğundan ıslık çalıyorlar. Bilmem ki, bu tuzakta ne var? Ne buldun burada, buraya bu kadar yapıştın?
Bir nasihat vereyim, dinle ve tut. Bu sözü tarikat pirimden duydum, ondan hatırımda kaldı.
Dönek tabiatlı dünyadan ahde vefa umma. Çünkü bu kocakarı, binlerce damada gelindir.
Dünya gamını yeme. Nasihatini hatırından çıkarma. Bu aşk nüktesini bir yol erinden duyup belledim:
Tanrı tarafından verilen kısmetine razı ol, alnını kırıştırma, ihtiyar kapısını ne sana açtılar, ne bana!
Gülün gülümsemesinde ahde vefa nişanesi yok. Ağla bülbül, ağla ki; tam ağlanacak iş, tam feryat edilecek çağ.
Ey düşük, bozuk şiirler yazan! Hafız'a niçin haset ediyorsun? Şiire kabiliyet ve güzel şiir yazma Tanrı vergisi.
Biya ki Kasr-ı emel saht sust bunyadest
Biyar bade ki bunyad-ı ö'mr bebadest
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder