G.38/1 بی مهر رخت روز مرا نور نماندست / وز عمر مرا جز شب دیجور نماندست
G.38/2 هنگام وداع تو ز بس گریه كه كردم / دور از رخ تو چشم مرا نور نماندست
G.38/3 می‌رفت خیال تو ز چشم من و می‌گفت / هیهات از این گوشه كه معمور نماندست
G.38/4 وصل تو اجل را ز سرم دور همی‌داشت / از دولت هجر تو كنون دور نماندست
G.38/5 نزدیك شد آن دم كه رقیب تو بگوید / دور از رخت این خسته رنجور نماندست
G.38/6 صبر است مرا چاره هجران تو لیكن / چون صبر توان كرد كه مقدور نماندست
G.38/7 در هجر تو گر چشم مرا آب روان است / گو خون جگر ریز كه معذور نماندست
G.38/8 حافظ ز غم از گریه نپرداخت به خنده / ماتم زده را داعیه سور نماندست
LXXXII
Güneş gibi olan yüzün gizlendi, günümün aydınlığı bitti. Ömrümden kalan ancak kapkaranlık bir gece!
Ayrılığının çaresi ancak sabır. Fakat takatim kalmadı, nasıl sabredeyim?
Seninle vedalaşırken o kadar ağladım ki, gözünden ırak olsun, gözümde nur kalmadı.
Hayalin gözümden hem gider, hem de “yazıklar olsun... böyle bir bucak harap oldu” derdi.
Vuslatın başımdan eceli uzaklaştırdı. Fakat ayrılığının devleti sayesinde şimdi o uzaklaştırma geçti, ecelim gelip çattı artık!
Rakibin “başın sağ olsun, senden ayrı olan o hasta öldü” diyeceği an yaklaştı.
** Bundan böyle sevgili, zahmet edip gelse bile ne faydası var ki? Hasta bedenden can çıkmak üzere, yaşamama imkân yok!
Firakından gözlerimin yaşı akıp gidiyorsa, de ki: Ciğer kanını da dökmek gerek!
Hafız gamdan, gussadan ağlayıp duruyor, güldüğü hiç yok. Yaslıda düğün dernek düşüncesi kalmaz ki.
Bi mihr-i ruhet ruz-ı mera nur nemandest
Vez ö'mr-i mera cuz şeb-i deycur nemandest
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder