G.39/1 باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است / شمشاد خانه پرور ما از كه كمتر است
G.39/2 ای نازنین پسر تو چه مذهب گرفته‌ای / كت خون ما حلالتر از شیر مادر است
G.39/3 چون نقش غم ز دور ببینی شراب خواه / تشخیص كرده‌ایم و مداوا مقرر است
G.39/4 از آستان پیر مغان سر چرا كشیم / دولت در آن سرا و گشایش در آن در است
G.39/5 یك قصه بیش نیست غم عشق وین عجب / كز هر زبان كه می‌شنوم نامكرر است
G.39/6 دی وعده داد وصلم و در سر شراب داشت / امروز تا چه گوید و بازش چه در سر است
G.39/7 شیراز و آب ركنی و این باد خوش نسیم / عیبش مكن كه خال رخ هفت كشور است
G.39/8 فرق است از آب خضر كه ظلمات جای او است / تا آب ما كه منبعش الله اكبر است
G.39/9 ما آبروی فقر و قناعت نمی‌بریم / با پادشه بگوی كه روزی مقدر است
G.39/10 حافظ چه طرفه شاخ نباتیست كلك تو / كش میوه دلپذیرتر از شهد و شكر است
XXVII
Bahçeme çam ve selvi dikmeye ne ihtiyacım var? Evimizde yetişen şimşirimiz kimden aşağı ki?
Nazlı yavru, hangi mezhebe girdin ki, sence kanımız ana sütünden daha helal!
Gamın suretini ta uzaktan gördün mü şarap iste. Tecrübe ettik, anladık, gamın devası şarap.
Pir-i muganın kapısından niçin baş çekeyim? Devlet o tapıda, işlerin gelişmesi o kapıda.
Dün akşam beni vuslatına nail edeceğine dair söz verdi, fakat sarhoştu. Bugün bilmem ne diyecek, yine başında bilmem ne hava var?
Aşk gamı, ancak bir hikâyecik. Fakat şaşılacak şey şu ki; hangi dilden duyarsam duyayım, tekrarlanmamış, yepyeni söyleniyor gibi!
Şiraz, Rüknâbad ırmağı, bu hoş rüzgâr... Kusura bakma, yedi iklimin yanağında bir ben!
Hızır'ın suyu ile bizim suyumuz arasında fark var. Hızır'ın abıhayatı karanlıklar diyarından coşuyor. Bizim Rüknâbad ırmağımızın kaynağı Allahuekber tepesi.
Yoksulluk ve kanaat şerefini terk etmeyiz. Padişaha söyleyin; rızk mukadderdir.
Hafız, kalemin ne tuhaf bir nebat dalı ki, meyvesi gönüle baldan da tatlı geliyor, şekerden de!
Bag-ı mera çi hacet-i serv-u sanovberest
Şimşad-ı hane-perveri ma ez ki kemterest
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder