G.41/1 اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است / به بانگ چنگ مخور می كه محتسب تیز است
G.41/2 صراحی ای و حریفی گرت به چنگ افتد / به عقل نوش كه ایام فتنه انگیز است
G.41/3 در آستین مرقع پیاله پنهان كن / كه همچو چشم صراحی زمانه خون‌ریز است
G.41/4 به آب دیده بشوییم خرقه‌ها از می / كه موسم ورع و روزگار پرهیز است
G.41/5 مجوی عیش خوش از دور باژگون سپهر / كه صاف این سر خم جمله دردی آمیز است
G.41/6 سپهر برشده پرویزنیست خون افشان / كه ریزه‌اش سر كسری و تاج پرویز است
G.41/7 عراق و فارس گرفتی به شعر خوش حافظ / بیا كه نوبت بغداد و وقت تبریز است
XXXVIII
Şarap cana ferah vermekte, rüzgâr çiçekleri etrafa saçmakta... fakat çeng nağmesiyle şarap içme, çünkü muhtesib hiddetli.
Eline bir sürahi şarapla bir musahip dost geçerse; akıllıca iç, zaman fitnecidir.
Kadehi yamalı hırkanın yeniyle gizle. Çünkü zamane, sürahinin gözü gibi kan dökücüdür.
Hırkaları gözyaşıyla yıkayıp şaraptan arıtalım. Mevsim takva mevsimi, zaman perhiz zamanı.
Bu yüce felek, öyle bir kan saçıcı elek ki, bundan dökülenler Kisra'nın kellesiyle Perviz'in tacı!
Baş aşağı dönmüş feleğin devrinden rahat bir dirlik dileme. Bu küpte saf bile tortulu!
Hafız, güzel şiirlerinle Irak ve Fars ülkelerini zapt ettin. Gel, şimdi nöbet Bağdat'la Tebriz'e geldi!
Egerçi bade ferah-bahş-u bad gulbizest
Be bang-i çeng mehor mey ki muhtesib tizest
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder