Gazel 067 - يا رب اين شمع دل افروز ز کاشانه کيست

 G.67/1  یا رب این شمع دل افروز ز كاشانه كیست / جان ما سوخت بپرسید كه جانانه كیست

G.67/2  حالیا خانه برانداز دل و دین من است / تا در آغوش كه می‌خسبد و همخانه كیست

G.67/3  باده لعل لبش كز لب من دور مباد / راح روح كه و پیمان ده پیمانه كیست

G.67/4  دولت صحبت آن شمع سعادت پرتو / بازپرسید خدا را كه به پروانه كیست

G.67/5  می‌دهد هر كسش افسونی و معلوم نشد / كه دل نازك او مایل افسانه كیست

G.67/6  یا رب آن شاهوش ماه رخ زهره جبین / در یكتای كه و گوهر یك دانه كیست

G.67/7  گفتم آه از دل دیوانه حافظ بی تو / زیر لب خنده زنان گفت كه دیوانه كیست


LXIV

Yarabbi, bu gönül aydınlatan çerağ, kimin köşkünün çerağı? Canımızı yaktı, yandırdı; bir sorun, kimin sevgilisi bu?

Şimdi benim gönlümü yıkmakta, dinimi harap etmekte... acaba kimin koynunda yatıyor, kiminle kol boyun uyuyor, kimi mamur ediyor?

Dudağının şarabı dudağımdan uzak olmayasıca, acaba kimin hayat şarabı, kiminle kadeh tokuşturmada?

Allah aşkına bir sorun; kimin pervanesi, ziyası âleme saadetler veren o şem ile sohbet devletine kim erişmiş, kim bu devlete kavuşmuş?

Herkes onu teshir için bir çeşit afsunla meşgul. Fakat onun nazik gönlü kimin efsanesine mail? Bilinmedi gitti!

Yarabbi, o padişahlara benzer ay yüzlü, Zühre alınlı güzel kimin incisi, kime ait?

Dedim ki: Hafız'ın divane gönlü sensiz ne yapacak, ne hale gelecek? Ah! Dudak altından güldü de dedi ki: Ben bilmem, kimin divanesi o?


Ya Rab in şem'-i dil-efruz zi kaşane-i kist

Can-ı ma suht bipursid ki canane-i kist

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder