G.81/1 صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت / ناز كم كن كه در این باغ بسی چون تو شكفت
G.81/2 گل بخندید كه از راست نرنجیم ولی / هیچ عاشق سخن سخت به معشوق نگفت
G.81/3 گر طمع داری از آن جام مرصع می لعل / ای بسا در كه به نوك مژه‌ات باید سفت
G.81/4 تا ابد بوی محبت به مشامش نرسد / هر كه خاك در میخانه به رخساره نرفت
G.81/5 در گلستان ارم دوش چو از لطف هوا / زلف سنبل به نسیم سحری می‌آشفت
G.81/6 گفتم ای مسند جم جام جهان بینت كو / گفت افسوس كه آن دولت بیدار بخفت
G.81/7 سخن عشق نه آن است كه آید به زبان / ساقیا می ده و كوتاه كن این گفت و شنفت
G.81/8 اشك حافظ خرد و صبر به دریا انداخت / چه كند سوز غم عشق نیارست نهفت
LXXII
Sabah çağı bülbül yeni açılmış güle, az nazlan, bu bağda senin gibi nice güller açtı, dedi.
Gül gülüp, doğru sözden incinmeyiz, ama hiçbir âşık da sevgiliye ağır söz söylememiştir diye cevap verdi.
O murassa kadehten lal renkli şarap içmeye niyetin varsa, kirpiklerinin ucuyla bir hayli inciler delmelisin.
Meyhane kapısı topraklarını yanaklarıyla süpürmeyen kişinin burnuna ebediyen muhabbet kokusu erişmez.
Dün gece İrem gülistanında havanın letafetiyle seher rüzgârı esmiş, sümbülün zülfü perişan bir hale gelmişti.
Dedim ki: Ey Cem'in makamı, cihanı gösteren kadehin nerde kaldı? Eyvah, o uyanık devlet uyudu, o devir gelip geçti, diye cevap verdi.
Ağza gelen, söylenebilen söz aşk sözü olmaz. Saki, şarap sun ve bu dedikoduyu kısa kes.
Hafız'ın gözyaşı, aklı da denizlere gark etti, sabrı da. Ne yapsın? Aşk gamının hararetini gizleyemedi.
Subh-dem murg-ı çemen ba gul-i nov haste guft
Naz kem kun ki derin bag besi çun tu şukuft
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder