G.84/1 ساقی بیار باده كه ماه صیام رفت / درده قدح كه موسم ناموس و نام رفت
G.84/2 وقت عزیز رفت بیا تا قضا كنیم / عمری كه بی حضور صراحی و جام رفت
G.84/3 مستم كن آن چنان كه ندانم ز بیخودی / در عرصه خیال كه آمد كدام رفت
G.84/4 بر بوی آن كه جرعه جامت به ما رسد / در مصطبه دعای تو هر صبح و شام رفت
G.84/5 دل را كه مرده بود حیاتی به جان رسید / تا بویی از نسیم می‌اش در مشام رفت
G.84/6 زاهد غرور داشت سلامت نبرد راه / رند از ره نیاز به دارالسلام رفت
G.84/7 نقد دلی كه بود مرا صرف باده شد / قلب سیاه بود از آن در حرام رفت
G.84/8 در تاب توبه چند توان سوخت همچو عود / می ده كه عمر در سر سودای خام رفت
G.84/9 دیگر مكن نصیحت حافظ كه ره نیافت / گمگشته‌ای كه باده نابش به كام رفت
XCV *
Saki, şarabı sun, oruç ayı geçti. Kadehi ver; ad, san zamanı geçip gitti.
Aziz vakit geçti, gel de sürahi ve kadehsiz geçen ömrü kaza edelim.
Beni öyle bir sarhoş et ki, kendimden geçeyim de hayal sahasına kim geldi, nereye gitti? Haberim bile olmasın!
Kadehindeki bir yudum şaraba nail oluruz ümidiyle meyhanede her sabah, her akşam sana dua edilmekte.
Dimağına senin kokun erişince ölmüş can, yeniden hayat buldu, yeniden dirildi.
Zahit gurura daldı; sağlık, esenlikle yol alamadı. Halbuki rint, niyaz yoluyla doğruca melamet yurduna vardı, cennete girdi.
Elimizdeki gönül şaraba sarf oldu. Herhalde kalp akçeydi; o yüzden harama gitti!
Tövbe hararetiyle ödağacı gibi nice bir yanıp yakılacağız? Şarap sun... ömür, ham bir sevda ile gelip geçti.
Artık Hafız'a nasihat etme, damağında halis şarabın lezzeti kalan ve kendisini kaybeden kişi, kurtuluş yolunu bulamaz.
Saki biyar bade ki mah-ı şıyam reft
Derdih kadeh-ki mevsim-i namus-u nam reft
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder