G.93/1 چه لطف بود كه ناگاه رشحه قلمت / حقوق خدمت ما عرضه كرد بر كرمت
G.93/2 به نوك خامه رقم كرده‌ای سلام مرا / كه كارخانه دوران مباد بی رقمت
G.93/3 نگویم از من بی‌دل به سهو كردی یاد / كه در حساب خرد نیست سهو بر قلمت
G.93/4 مرا ذلیل مگردان به شكر این نعمت / كه داشت دولت سرمد عزیز و محترمت
G.93/5 بیا كه با سر زلفت قرار خواهم كرد / كه گر سرم برود برندارم از قدمت
G.93/6 ز حال ما دلت آگه شود مگر وقتی / كه لاله بردمد از خاك كشتگان غمت
G.93/7 روان تشنه ما را به جرعه‌ای دریاب / چو می‌دهند زلال خضر ز جام جمت
G.93/8 همیشه وقت تو ای عیسی صبا خوش باد / كه جان حافظ دلخسته زنده شد به دمت
XLV
Ne lütuftur bu ki, ansızın kaleminin sızıntısı aramızdaki hukuku keremine arz ediverdi.
Kaleminin ucuyla bana bir selamcağız yazmışsın. Dünyalar durdukça dur, şu dönüp duran iş yurdundan yazın eksik olmasın!
Bu âşıkı yanıldın da andın demiyorum. Akıl bakımından düşünülürse zaten kalemin yanlış bir iş yapmaz.
Ebedi devlet, seni ağırlayıp ululadı. Bu nimetin şükranesi olarak sen de beni hor tutma!
Gel... zülfünle şöyle bağdaşalım: Başım kesilse, ayağından baş kaldırmayacağım ben.
Gönlün ahvalimizi duyar... duyar ama, gamından ölenler hak ile yeksan olur, topraklarından laleler biter işte o zaman!
** Seher yeli, her güle, her selviye saçından bahsedip durmada. Rakip, bu gammazı bilmem nasıl oldu da haremine bıraktı!
Sana Cem'in camıyla Hızır'ın abıhayatını sunup duruyorlar... artık gönlü hasta olanlar ne umurunda?
Gönlüm, gamında mukim. Seni Tanrı nasıl hoş tuttuysa, sen de onu öyle hoş tut!
Ey sabah rüzgârı İsa'sı, vaktin daima hoş olsun, Hafız'ın hasta gönlü nefesinle dirildi.
Çi lutf bud ki nagah reşhe-i kalemet
Hukuk-ı hidmeti ma 'arze kerd ber keremet
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder