Gazel 112 - آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرين داد

 G.112/1  آن كه رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد / صبر و آرام تواند به من مسكین داد

G.112/2  وان كه گیسوی تو را رسم تطاول آموخت / هم تواند كرمش داد من غمگین داد

G.112/3  من همان روز ز فرهاد طمع ببریدم / كه عنان دل شیدا به لب شیرین داد

G.112/4  گنج زر گر نبود كنج قناعت باقیست / آن كه آن داد به شاهان به گدایان این داد

G.112/5  خوش عروسیست جهان از ره صورت لیكن / هر كه پیوست بدو عمر خودش كاوین داد

G.112/6  بعد از این دست من و دامن سرو و لب جوی / خاصه اكنون كه صبا مژده فروردین داد

G.112/7  در كف غصه دوران دل حافظ خون شد / از فراق رخت ای خواجه قوام الدین داد

CLXXIV

Yanağına gül ve nesrin rengi veren Tanrı, bu yoksula da sabır ve karar vermeye kadirdir.

Saçlarına zulüm öğreten Yaratıcı'nın keremi adalet de öğretir. O saçlar bana lütufta da bulunur elbet.

Ben daha gönlünün iradesini Şirin'in dudağına verdiği gün Ferhat'tan ümit kesmiştim.

Altın hazinesi yoksa, kanaat hazinesi var ya. Padişahlara onu ihsan eden, yoksullara da bunu vermiş!

Cihan, görünüşte güzel bir gelin... fakat o gelini alan ömrünü nikâh parası olarak verir!

Bundan böyle elim selvinin eteğinde, ırmağın dudağındadır. Hele şimdi sabah yeli ilkbahar müjdesini de vermekte.

Hafız'ın gönlü, zamane gamının elinde kan oldu. Ey Hâce Kıvameddin, feryat ayrılığından!

An ki ruhsar-ı tura reng-i gul-u nesrin dad 

Sabr-u aram tevaned be men-i miskin dad