G.120/1 بتی دارم كه گرد گل ز سنبل سایه بان دارد / بهار عارضش خطی به خون ارغوان دارد
G.120/2 غبار خط بپوشانید خورشید رخش یا رب / بقای جاودانش ده كه حسن جاودان دارد
G.120/3 چو عاشق می‌شدم گفتم كه بردم گوهر مقصود / ندانستم كه این دریا چه موج خون فشان دارد
G.120/4 ز چشمت جان نشاید برد كز هر سو كه می‌بینم / كمین از گوشه‌ای كرده‌ست و تیر اندر كمان دارد
G.120/5 چو دام طره افشاند ز گرد خاطر عشاق / به غماز صبا گوید كه راز ما نهان دارد
G.120/6 بیفشان جرعه‌ای بر خاك و حال اهل دل بشنو / كه از جمشید و كیخسرو فراوان داستان دارد
G.120/7 چو در رویت بخندد گل مشو در دامش ای بلبل / كه بر گل اعتمادی نیست گر حسن جهان دارد
G.120/8 خدا را داد من بستان از او ای شحنه مجلس / كه می با دیگری خورده‌ست و با من سر گران دارد
G.120/9 به فتراك ار همی‌بندی خدا را زود صیدم كن / كه آفت‌هاست در تاخیر و طالب را زیان دارد
G.120/10 ز سروقد دلجویت مكن محروم چشمم را / بدین سرچشمه‌اش بنشان كه خوش آبی روان دارد
G.120/11 ز خوف هجرم ایمن كن اگر امید آن داری / كه از چشم بداندیشان خدایت در امان دارد
G.120/12 چه عذر بخت خود گویم كه آن عیار شهرآشوب / به تلخی كشت حافظ را و شكر در دهان دارد
CLXXVII
Bir güzelim var ki, gül gibi yüzünün çevresinde sümbül gibi gölgeliği var... bahara benzeyen yanağında erguvanın kanıyla yazılmış bir ferman mevcut.
Yeni biten sakalı güneş yüzünü kapladı, örttü. Yarabbi, ebedi bir güzelliği var, ona ebedi ömürler ver!
Âşık olunca maksat incisini buldum dedim. Bu denizin ne kanlar saçan dalgaları varmış, bilmedim!
Gözünden canımı kurtarmaya imkân mı var? Görüp duruyorum, Yayına okunu kurmuş, her bucakta pusuda!
Gözümü, gönül alıcı selvi boyundan mahrum etme. O boyu bosu bu kaynağa dik; bak, ne güzel akar suyu var!
Beni terkiye bağlayacaksan, Allah aşkına bağla, hemence de avla... vakit geçirme. Çünkü bir işi geciktirmede afetler vardır, sonra maksadına ulaşmak isteyen ziyana düşer!
Zülfünün tuzağını âşıkların gönüllerine yayarken gammaz sabah rüzgârına, sırrımızı gizli tut, der.
Ey bülbül! Gül, yüzüne gülerse, sakın aldanma. Cihanın bütün güzelliğine sahip olsa, yine güle inanmak doğru değil!
Tanrı'nın, seni kem gözden saklamasını dilersen, bana ayrılık korkusuyla emniyet verme, beni kendinden ayırma.
Başkalarıyla şarap içiyor da bana cefa etmekte. Ey meclis şahnesi, Tanrı hakkı için, ondan öcümü al benim!
Bahtıma ne özürler getireyim? Hafız'ı öldüren, yayından oku eksik olmayan ve şehri birbirine katan o güzel!
Buti darem ki gerd-i gül zi sunbul sayeban dared
Behar-i 'arızeş hatti behun-ı ergavan dared
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder