G.138/1 یاد باد آن كه ز ما وقت سفر یاد نكرد / به وداعی دل غمدیده ما شاد نكرد
G.138/2 آن جوان بخت كه می‌زد رقم خیر و قبول / بنده پیر ندانم ز چه آزاد نكرد
G.138/3 كاغذین جامه به خوناب بشویم كه فلك / رهنمونیم به پای علم داد نكرد
G.138/4 دل به امید صدایی كه مگر در تو رسد / ناله‌ها كرد در این كوه كه فرهاد نكرد
G.138/5 سایه تا بازگرفتی ز چمن مرغ سحر / آشیان در شكن طره شمشاد نكرد
G.138/6 شاید ار پیك صبا از تو بیاموزد كار / زان كه چالاكتر از این حركت باد نكرد
G.138/7 كلك مشاطه صنعش نكشد نقش مراد / هر كه اقرار بدین حسن خداداد نكرد
G.138/8 مطربا پرده بگردان و بزن راه عراق / كه بدین راه بشد یار و ز ما یاد نكرد
G.138/9 غزلیات عراقیست سرود حافظ / كه شنید این ره دلسوز كه فریاد نكرد
CCX
Giderken bizi anmadığını, gamlı gönlümüzü bir vedayla olsun şad etmediğini unutmayacağız.
O talihi yaver sevgili hayır işten, makbul amelden bahseder dururdu. Fakat bu yaşlı kulunu neden azat etmedi bilmem ki?
Halimi arz etmek, çektiklerimi anlatmak için giydiğim kâğıt elbiseyi gönlümün kanıyla yıkayayım. Çünkü felek, adalet sancağının altına varmamıza yol vermedi.
Gönül sana belki ulaşır, işitirsin diye bu dağda öyle feryatlar etti ki, Ferhat bile bu derece feryat etmemiştir.
Seher çağlarında feryat eden bülbül bile, gülistan gölgen eksileli şimşadın perçemlerine yuva kurmaz oldu.
Sabah rüzgârı çavuşu senden sanat öğrense yeri var. Çünkü o bile senin kadar acele etmemiştir.
Tanrı'nın sanat meşşatesi, sevgilimizdeki bu Tanrı vergisi güzelliği ikrar etmeyenin muradına kalem yürütmemiştir.
Ey çalgıcı, perdeyi değiştir de Irak yoluna gir... çünkü sevgili bu yola gitti de bizi anmadı bile!
Hafız'ın nağmeleri, Irakî'nin gazelleridir. Kim bu gönüller yakan nağmeleri duydu da feryat etmedi?
Yad bad an ki zi ma vakt-i sefer yad nekerd
Be veda'i dil-i gam-dide-i ma şad nekerd
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder