G.160/1 خوش است خلوت اگر یار یار من باشد / نه من بسوزم و او شمع انجمن باشد
G.160/2 من آن نگین سلیمان به هیچ نستانم / كه گاه گاه بر او دست اهرمن باشد
G.160/3 روا مدار خدایا كه در حریم وصال / رقیب محرم و حرمان نصیب من باشد
G.160/4 همای گو مفكن سایه شرف هرگز / در آن دیار كه طوطی كم از زغن باشد
G.160/5 بیان شوق چه حاجت كه سوز آتش دل / توان شناخت ز سوزی كه در سخن باشد
G.160/6 هوای كوی تو از سر نمی‌رود آری / غریب را دل سرگشته با وطن باشد
G.160/7 به سان سوسن اگر ده زبان شود حافظ / چو غنچه پیش تواش مهر بر دهن باشد
CCVI
Sevgili bana yar olursa, halvet hoş. Fakat ben yanar dururum da o ağyar meclisine çerağ olursa, hoş değil doğrusu!
Zaman zaman ifritin eline geçtikten sonra, ben öyle Süleyman mührünü bir pula bile almam.
Yarabbi... rakip, vuslat bezmine mahrem olsun da benim nasibim mahrumiyet olsun... layık görme bunu!
Devlet kuşuna söyle: Dudunun çaylaktan değersiz sayıldığı bir ülkeye asla yücelik gölgesi salmasın!
İştiyakımı arza ne hacet var? Sözümdeki yanıştan gönlümün ateşi anlaşılıp durmakta.
Senin civarının havası, bir türlü başımdan gitmiyor... evet, garibin gönlü daima vatandadır.
Hafız'ın süsen gibi on dili olsa, yine huzurunda konca gibi ağzı mühürlü!
Hoşest halvet eger yar yar-ı men başed
Ne men bisuzem u o şem'-i encümen başed
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder