G.176/1 سحرم دولت بیدار به بالین آمد / گفت برخیز كه آن خسرو شیرین آمد
G.176/2 قدحی دركش و سرخوش به تماشا بخرام / تا ببینی كه نگارت به چه آیین آمد
G.176/3 مژدگانی بده ای خلوتی نافه گشای / كه ز صحرای ختن آهوی مشكین آمد
G.176/4 گریه آبی به رخ سوختگان بازآورد / ناله فریادرس عاشق مسكین آمد
G.176/5 مرغ دل باز هوادار كمان ابروییست / ای كبوتر نگران باش كه شاهین آمد
G.176/6 ساقیا می بده و غم مخور از دشمن و دوست / كه به كام دل ما آن بشد و این آمد
G.176/7 رسم بدعهدی ایام چو دید ابر بهار / گریه‌اش بر سمن و سنبل و نسرین آمد
G.176/8 چون صبا گفته حافظ بشنید از بلبل / عنبرافشان به تماشای ریاحین آمد
CXLVIII
Seher çağı uyanık baht, yastığımın başucuna geldi de dedi ki: Kalk, o şirin Husrev geldi.
Bir kadeh çek, sarhoş bir halde seyretmek için salına salına gel de gör... Sevgilin ne debdebeyle teşrif etti.
Ey halvet bucağında nafe açan, müjdemi ver. Huten sahrasından misk kokulu ahu geldi.
Ağlayış, yanan âşıklara yine yüzsuyu verdi. Âşıklar, yine izzete eriştiler. Feryat yine yoksul âşıkın imdadına yetişti.
Gönül kuşu yine bir yay kaşlının havasında... fakat ey güvercin, dikkat et, gelen sevgili şahindir, seni kapıverir.
Saki şarap sun, düşmandan, dosttan gam yeme. Çünkü gönlümüzün muradı oldu; düşman gitti, dost geldi.
Bahar bulutu zamanın vefasızlığını görünce yasemine, sümbüle, ağustos gülüne ağlamaya başladı.
Sabah rüzgârı Hafız'ın sözlerini bülbülden duyunca, amberler saçarak fesleğen seyrine geldi.
Seherem devlet-i bidar be balin amed
Guft berhiz ki an Husrev-i Şirin amed
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder