G.180/1 ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند / مشتاقم از برای خدا یك شكر بخند
G.180/2 طوبی ز قامت تو نیارد كه دم زند / زین قصه بگذرم كه سخن می‌شود بلند
G.180/3 خواهی كه برنخیزدت از دیده رود خون / دل در وفای صحبت رود كسان مبند
G.180/4 گر جلوه می‌نمایی و گر طعنه می‌زنی / ما نیستیم معتقد شیخ خودپسند
G.180/5 ز آشفتگی حال من آگاه كی شود / آن را كه دل نگشت گرفتار این كمند
G.180/6 بازار شوق گرم شد آن سروقد كجاست / تا جان خود بر آتش رویش كنم سپند
G.180/7 جایی كه یار ما به شكرخنده دم زند / ای پسته كیستی تو خدا را به خود مخند
G.180/8 حافظ چو ترك غمزه تركان نمی‌كنی / دانی كجاست جای تو خوارزم یا خجند
CCXIX
Ey fıstığa benzeyen ağzı, şekere ait sözlere gülen, o sözlerle istihza eden sevgili, Tanrı hakkı için bir kerecik tatlı tatlı gül... müştakım o gülmeye.
Tuba'nın ne haddi var ki, boyundan bahsetsin! Bu sözü geçiyorum, çünkü laf uzar gider.
Gözlerinden kanlı ırmaklar akmamasını istiyorsan, el oğlanlarının sohbetinden vefa umma, bu vefaya gönül verme!
Sen ister hoş gör, ister kına; biz kendini beğenen şeyhe inanmayız vesselam!
Gönlü bu bağla bağlanmayan, nasıl olur da benim halimdeki perişanlığı anlar?
İştiyak ateşi kızıştı, nerde o selvi boylu güzel? Gelsin de canımı yüzündeki ateşe üzerlik tohumu gibi atıvereyim!
Sevgilimiz şeker gibi gülerek söze başlayınca, sen kim oluyorsun a fıstık? Tanrı için olsun, âlemi kendine güldürme, kendini rüsva etme!
Hafız, güzellerin göz ucuyla bakışlarından bir türlü geçemiyorsun. Yurdun neresi, biliyor musun? Harezm mi, Hucend mi?
Ey piste-i tu hande zede ber hadîs-i kand
Muştakem ez-beray-ı Huda yek şeker bihand
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder