G.197/1 شاهدان گر دلبری زین سان كنند / زاهدان را رخنه در ایمان كنند
G.197/2 هر كجا آن شاخ نرگس بشكفد / گلرخانش دیده نرگسدان كنند
G.197/3 ای جوان سروقد گویی ببر / پیش از آن كز قامتت چوگان كنند
G.197/4 عاشقان را بر سر خود حكم نیست / هر چه فرمان تو باشد آن كنند
G.197/5 پیش چشمم كمتر است از قطره‌ای / این حكایت‌ها كه از طوفان كنند
G.197/6 یار ما چون گیرد آغاز سماع / قدسیان بر عرش دست افشان كنند
G.197/7 مردم چشمم به خون آغشته شد / در كجا این ظلم بر انسان كنند
G.197/8 خوش برآ با غصه ای دل كاهل راز / عیش خوش در بوته هجران كنند
G.197/9 سر مكش حافظ ز آه نیم شب / تا چو صبحت آینه رخشان كنند
CXV
Güzeller bu çeşit cilvelenip dururlarsa zahitlerin imanlarına zarar verirler.
O nergis nerde açılırsa, gül yüzlü güzeller, ona gözlerinde yer verirler.
Sevgilimiz semaa girdi mi, melekler arş üstünden el çırparlar.
Ey selvi boylu genç, boyun çevgân gibi bükülmeden bir top kapmaya bak!
** Sabah çağı aynanı parlatırsa, devlet güneşin doğar, yüz gösterir.
Âşıklar başlarına buyruk değillerdir. Sen ne buyurursan onu yaparlar.
Gözbebeğim kanlara bulandı. Bu zulmü nerde ederler?
Tufana ait rivayet edilegelen bu hikâyeler, gözüme bir katreden bile değersiz görünmede!
** Bayrama benzeyen cemalin nerde ki, âşıklar sana vefa göstererek canlarını kurban etsinler!
Gönül, dertten az ağla, az inle. Sır ehli olanlar, hicran potasında bile hoş bir zevk, hoş bir sefa bulurlar.
Hafız, gece yarısı ah etmeden vazgeçme de gönül aynanı sabah gibi parlatsınlar.
Şahedan ger dilberi zinsan kunend
Zahidanra rahne der iman kunend
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder