Gazel 215 - به کوی ميکده يا رب سحر چه مشغله بود

 G.215/1  به كوی میكده یا رب سحر چه مشغله بود / كه جوش شاهد و ساقی و شمع و مشعله بود

G.215/2  حدیث عشق كه از حرف و صوت مستغنیست / به ناله دف و نی در خروش و ولوله بود

G.215/3  مباحثی كه در آن مجلس جنون می‌رفت / ورای مدرسه و قال و قیل مسئله بود

G.215/4  دل از كرشمه ساقی به شكر بود ولی / ز نامساعدی بختش اندكی گله بود

G.215/5  قیاس كردم و آن چشم جادوانه مست / هزار ساحر چون سامریش در گله بود

G.215/6  بگفتمش به لبم بوسه‌ای حوالت كن / به خنده گفت كی ات با من این معامله بود

G.215/7  ز اخترم نظری سعد در ره است كه دوش / میان ماه و رخ یار من مقابله بود

G.215/8  دهان یار كه درمان درد حافظ داشت / فغان كه وقت مروت چه تنگ حوصله بود

CXXXIII

Yarabbi seher çağı meyhane mahallesinde ne kargaşalık vardı acaba? Dilber ve saki gelmiş; mum, meşale yanmış, hepsi birbirine girmişti!

Harfe, sese sığmayan... sözle, sesle anlatılamayan aşk; tef ve ney feryadıyla coşmuş, feryat ediyordu.

O divanelik meclisinde geçen bahisler medreseden de hariçti, medresedeki mesele ve kıyl ü kaalden de!

Gönül, sakinin naz ve işvesine razıydı, şükrediyordu; fakat talihsizliğimden biraz şikâyetim vardı.

Şöyle bir mukayesede bulundum, o sihirbaz sarhoş gözün sürüsünde Samirî gibi binlerce sihirbaz vardı.

Dedim ki: Beni dudağına havale et, bir öpücük versin. Güldü de dedi ki: Benimle nerden böyle bir muamelen var?

Talihim kutlu ve yaver. Dün gece ayla sevgilinin yüzü karşı karşıyaydı.

Sevgilinin ağzı, Hafız'ın derdine derman; ama feryat, feryat... mürüvvet zamanında ne kadar da daralıyor!

Be kuy-ı meykede ya Rab seher çi meşgale bud 

Ki cuş-ı şahed-u sakiy-yu şem'-u meş'ale bud