Gazel 216 - آن يار کز او خانه ما جای پری بود

 G.216/1  آن یار كز او خانه ما جای پری بود / سر تا قدمش چون پری از عیب بری بود

G.216/2  دل گفت فروكش كنم این شهر به بویش / بیچاره ندانست كه یارش سفری بود

G.216/3  تنها نه ز راز دل من پرده برافتاد / تا بود فلك شیوه او پرده دری بود

G.216/4  منظور خردمند من آن ماه كه او را / با حسن ادب شیوه صاحب نظری بود

G.216/5  از چنگ منش اختر بدمهر به در برد / آری چه كنم دولت دور قمری بود

G.216/6  عذری بنه ای دل كه تو درویشی و او را / در مملكت حسن سر تاجوری بود

G.216/7  اوقات خوش آن بود كه با دوست به سر رفت / باقی همه بی‌حاصلی و بی‌خبری بود

G.216/8  خوش بود لب آب و گل و سبزه و نسرین / افسوس كه آن گنج روان رهگذری بود

G.216/9  خود را بكش ای بلبل از این رشك كه گل را / با باد صبا وقت سحر جلوه گری بود

G.216/10  هر گنج سعادت كه خدا داد به حافظ / از یمن دعای شب و ورد سحری بود

CXXXII

Evimizi peri yurdu haline getiren sevgili, baştan ayağa kadar peri gibi ayıpsızdı, kusursuzdu.

Gönül, onu elde ederim ümidiyle bu şehirde yerleşmeyi kurmuştu. Zavallı bilmedi ki, sevgilisi gidecek;

Benim akıllı, benim ay yüzlü sevgilim yol, edep bilirdi, nazar ehlinin erkanına vâkıftı.

Onu benim elimden merhametsiz, şefkatsiz talih aldı... evet... ne çarem var? Kamer devrinin bir devletiydi, ancak bu kadar sürer.

Hoş gör, mazur tut ey gönül! Sen bir yoksulsun, onunsa güzellik ülkesinde taçlara layık bir başı vardı!

Yalnız benim gönlümdeki sırrı faş etmedi ki; felek, felek olalı âdeti perde yırtmak, sır faş etmek!

Güzel geçen günler, sevgiliyle geçen günlermiş. Ondan ötesi hep abes, hep beyhude!

Irmak kıyısı, gül, yeşillik, yaban gülü... hepsi hoştu; ama yazıklar olsun, o geçer akçe yolcuymuş, gelip geçti!

Bülbül, seher vakti gül, sabah rüzgârıyla cilveleşmekteydi, sen hasetinden kendini öldür!

Tanrı'nın Hafız'a verdiği saadet hazinelerinin hepsi, geceleri dua etmenin, seherleri vird okumanın bereketinden!

An yar kezo hane-i ma cay-i peri bud 

Ser ta kademeş çun peri ez 'ayb beri bud