G.220/1 از دیده خون دل همه بر روی ما رود / بر روی ما ز دیده چه گویم چهها رود
G.220/2 ما در درون سینه هوایی نهفتهایم / بر باد اگر رود دل ما زان هوا رود
G.220/3 خورشید خاوری كند از رشك جامه چاك / گر ماه مهرپرور من در قبا رود
G.220/4 بر خاك راه یار نهادیم روی خویش / بر روی ما رواست اگر آشنا رود
G.220/5 سیل است آب دیده و هر كس كه بگذرد / گر خود دلش ز سنگ بود هم ز جا رود
G.220/6 ما را به آب دیده شب و روز ماجراست / زان رهگذر كه بر سر كویش چرا رود
G.220/7 حافظ به كوی میكده دایم به صدق دل / چون صوفیان صومعه دار از صفا رود
CCXLIV *
Gönül kanımız, gözlerimizden yüzümüze akıp durmada. Gözümüzden yüzümüze neler gidiyor, neler çekmekteyiz; ne diyeyim?
Göğsümüzde öyle bir hava gizlemişiz ki; gönlümüz yele giderse, ancak o vakit o havadan kurtulur.
Benim ay yüzlü merhametli sevgilim, güzelim elbiselerini giydi mi, doğu güneşi bile hasetinden elbisesini yırtar.
Yüzümüzü sevgilinin yolundaki topraklara koyduk. Aşina sevgili, yüzümüze bassa, yeridir.
Gözyaşımız öyle bir sel ki, kim rastlayıp halimizi görse; yüreği taş bile olsa erir, halimize acır, merhamete gelir.
Gece gündüz gözyaşlarımla savaşımız var; neden onun civarına gidiyor?
Hafız, tekke sahibi sofiler gibi daima doğru ve sağlam bir yürekle, zevk ve sefalarla meyhaneye gitmekte!
Ez dide hun-ı dil heme ber-ruy-ı ma reved
Ber-ruy-ı ma zi dide çi guyem çiha reved
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder