G.221/1 چو دست بر سر زلفش زنم به تاب رود / ور آشتی طلبم با سر عتاب رود
G.221/2 چو ماه نو ره بیچارگان نظاره / زند به گوشه ابرو و در نقاب رود
G.221/3 شب شراب خرابم كند به بیداری / وگر به روز شكایت كنم به خواب رود
G.221/4 طریق عشق پرآشوب و فتنه است ای دل / بیفتد آن كه در این راه با شتاب رود
G.221/5 گدایی در جانان به سلطنت مفروش / كسی ز سایه این در به آفتاب رود
G.221/6 سواد نامه موی سیاه چون طی شد / بیاض كم نشود گر صد انتخاب رود
G.221/7 حباب را چو فتد باد نخوت اندر سر / كلاه داریش اندر سر شراب رود
G.221/8 حجاب راه تویی حافظ از میان برخیز / خوشا كسی كه در این راه بی‌حجاب رود
CLVI
Zülfüne el atsam; incinir, kızar. Uzlaşmak istesem; darılır, azarlar.
Yeni ay gibi, zavallı âşıklara kaşının ucunu gösterir, gizleniverir!
İşret gecesi uyumaz, beni harap eder... Gündüzün şikâyet etsem; gözlerini kapar, uykuya dalar!
Gönül, işret yolu, kargaşalıklarla, fitnelerle dopdoludur. Bu yolda acele giden düşer!
Habbelerin başlarına ululuk yeli girse bile hükmü yoktur. Saltanattan şarap havasıyla geçip gidiverir.
Sevgilinin kapısında yoksul olmayı saltanata bile değişme, kim bu kapının gölgesini bırakıp da güneş altına gider?
** Gönül yaşlandın mı artık güzellik, naziklik satmaya kalkışma. Bu alışveriş gençlik çağında yürür!
Kara saçların müsveddesi tamamlandı, saç ağarmaya başladı mı, ak saçları yüzlerce defa yolmaya kalkış... azalmaz ki!
Hafız, yolunun hicabı sensin, sen aradan kalk! Ne mutlu o kişiye ki, bu yolu hicapsız yürür gider.
Çu dest ber ser-i zulfeş zenem be tab reved
Ver aşti talebem ber ser-i 'itab reved
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder