G.234/1 چو آفتاب می از مشرق پیاله برآید / ز باغ عارض ساقی هزار لاله برآید
G.234/2 نسیم در سر گل بشكند كلاله سنبل / چو از میان چمن بوی آن كلاله برآید
G.234/3 حكایت شب هجران نه آن حكایت حالیست / كه شمه‌ای ز بیانش به صد رساله برآید
G.234/4 ز گرد خوان نگون فلك طمع نتوان داشت / كه بی ملالت صد غصه یك نواله برآید
G.234/5 به سعی خود نتوان برد پی به گوهر مقصود / خیال باشد كاین كار بی حواله برآید
G.234/6 گرت چو نوح نبی صبر هست در غم طوفان / بلا بگردد و كام هزارساله برآید
G.234/7 نسیم زلف تو چون بگذرد به تربت حافظ / ز خاك كالبدش صد هزار لاله برآید
CLX
Şarap güneşi, kadeh doğusundan doğunca sakinin yanağında binlerce lale açar.
Yeşillikten o perçemin kokusu geldi mi, rüzgâr sümbülün kokusunu gülün başına çalar.
Ayrılık gecesinin hikâyesi öyle hemence anlatılıverecek bir hikâye değil... zerresinden yüzlerce risale meydana gelir.
Yüzlerce dert çekilmeden bir nimet elde edilsin... yağma mı var? Bunu baş aşağı dönmüş feleğin sofrasından umma!
Nuh Peygamber gibi tufan derdine sabrın varsa, bela savuşur; bin yıllık murat nihayet elde edilir.
Maksat incisi çalışmakla ele girmez. Takdire havale etmeksizin buna nail olmayı ummak bir hayalden ibarettir.
Zülfünden esip gelen rüzgâr, Hafız'ın mezarına uğrarsa, bedeninin toprağından yüz binlerce feryat yükselir.
Çu aftab-ı mey ez meşrık-ı piyale ber-ayed
Zi bag-ı 'arız-ı saki hezar lale ber-ayed
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder