G.267/1 ای صبا گر بگذری بر ساحل رود ارس / بوسه زن بر خاك آن وادی و مشكین كن نفس
G.267/2 منزل سلمی كه بادش هر دم از ما صد سلام / پرصدای ساربانان بینی و بانگ جرس
G.267/3 محمل جانان ببوس آن گه به زاری عرضه دار / كز فراقت سوختم ای مهربان فریاد رس
G.267/4 من كه قول ناصحان را خواندمی قول رباب / گوشمالی دیدم از هجران كه اینم پند بس
G.267/5 عشرت شبگیر كن می نوش كاندر راه عشق / شبروان را آشنایی‌هاست با میر عسس
G.267/6 عشقبازی كار بازی نیست ای دل سر بباز / زان كه گوی عشق نتوان زد به چوگان هوس
G.267/7 دل به رغبت می‌سپارد جان به چشم مست یار / گر چه هشیاران ندادند اختیار خود به كس
G.267/8 طوطیان در شكرستان كامرانی می‌كنند / و از تحسر دست بر سر می‌زند مسكین مگس
G.267/9 نام حافظ گر برآید بر زبان كلك دوست / از جناب حضرت شاهم بس است این ملتمس
CCLXXIV
Ey sabah rüzgârı, Aras ırmağı kıyısına uğrarsan; o vadinin toprağını öp, nefesini misk haline getir.
Selma konağına bizden her an yüzlerce selam olsun. Orasını sarbanların sesleriyle, çan sadalarıyla dopdolu görürsün.
Sevgilinin mahmelini öp de sonra benden arz et: Yandım ayrılığından, ey merhametli dost, feryadıma yetiş!
Ben, nasihatçilerin sözlerine kulak asmaz, öğütlerini rebap dinler gibi dinlerim. Ayrılık, kulağımı öyle bir burdu ki, bu nasihat kafi bana artık!
Gece sabaha kadar şarap iç, aşk yolundaki gece yolcularının asesbaşıyla aşinalıkları vardır.
Aşkla oynama. Oyuncak değil ki... gönül, başınla oyna. Çünkü aşk topu, heves çevgânıyla çelinemez.
Aklı başında olanlar, ihtiyarlarını kimseye vermezler; ama gönül, isteğiyle sevgilinin sarhoş gözüne can vermekte!
Dudular şekeristanda muratlarına eriştiler, zevk edip durmaktalar. Zavallı sinekse tahassüründen başına vurmakta!
Sevgilinin kalemine Hafız'ın adı gelirse... yok mu? Şahımın tapısının eşiğinden bu istek de bana kafi!
Ey saba ger bigzeri ber sahil-i Rûd-ı Eres
Buse zen ber hak-i an vadi vu muşkin kun nefes
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder