G.277/1 فكر بلبل همه آن است كه گل شد یارش / گل در اندیشه كه چون عشوه كند در كارش
G.277/2 دلربایی همه آن نیست كه عاشق بكشند / خواجه آن است كه باشد غم خدمتگارش
G.277/3 جای آن است كه خون موج زند در دل لعل / زین تغابن كه خزف می‌شكند بازارش
G.277/4 بلبل از فیض گل آموخت سخن ور نه نبود / این همه قول و غزل تعبیه در منقارش
G.277/5 ای كه در كوچه معشوقه ما می‌گذری / بر حذر باش كه سر می‌شكند دیوارش
G.277/6 آن سفركرده كه صد قافله دل همره اوست / هر كجا هست خدایا به سلامت دارش
G.277/7 صحبت عافیتت گر چه خوش افتاد ای دل / جانب عشق عزیز است فرومگذارش
G.277/8 صوفی سرخوش از این دست كه كج كرد كلاه / به دو جام دگر آشفته شود دستارش
G.277/9 دل حافظ كه به دیدار تو خوگر شده بود / نازپرورد وصال است مجو آزارش
CCLXXXVII
Bülbülün daima düşüncesi, gülün kendisine yar olmasında... fakat gül de, ona nasıl işvelenir, nasıl cefa ederim acaba, diye düşüncede.
Güzellik, daima âşık öldürmekle olmaz. Efendi ona derler ki, kulunun derdine derman olur.
Kötü bir saksı, lalin kârına kesat vermekte, onu değerden düşürmekte. Bu ziyan yüzünden lalin gönlü kan denizi olsa da dalgalansa yeri.
Bülbül, gülün feyziyle söz öğrendi. Yoksa bütün bu sözler, bu gazeller gagasında hazır değildi ya!
Ey sevgilimizin sokağından geçen, sakın... bu mahallenin duvarı başlar yarar!
Yarabbi, o sefere çıkmış sevgiliyi her neredeyse sen koru... yüzlerce gönül kafilesi onun yoldaşı.
Gönül, zahitlik sohbeti sana hoş geldi, ama aşk daha azizdir, aşkı bırakma.
Sofi, bir iki kadehle külahını eğdi... iki kadeh daha içerse sarığı da çözülür, karmakarışık olur.
Hafız'ın gönlü sana alışmıştır, vuslat nazıyla yetişmiştir... onu incitmeye kalkışma!
Fikr-i bulbul heme anest ki gul şud yareş
Gul der endişe ki çun 'işve kuned der kareş
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder