G.279/1 خوشا شیراز و وضع بیمثالش / خداوندا نگه دار از زوالش
G.279/2 ز ركن آباد ما صد لوحش الله / كه عمر خضر میبخشد زلالش
G.279/3 میان جعفرآباد و مصلا / عبیرآمیز میآید شمالش
G.279/4 به شیراز آی و فیض روح قدسی / بجوی از مردم صاحب كمالش
G.279/5 كه نام قند مصری برد آنجا / كه شیرینان ندادند انفعالش
G.279/6 صبا زان لولی شنگول سرمست / چه داری آگهی چون است حالش
G.279/7 گر آن شیرین پسر خونم بریزد / دلا چون شیر مادر كن حلالش
G.279/8 مكن از خواب بیدارم خدا را / كه دارم خلوتی خوش با خیالش
G.279/9 چرا حافظ چو میترسیدی از هجر / نكردی شكر ایام وصالش
CCLXXXVI
Ne hoştur Şiraz; ne hoştur o misli bulunmayan şehir. Yarabbi, sen zevalden koru!
Rüknâbad'ımız daima şen olsun... arı duru suyu, Hızır ömrünü bağışlamakta.
Caferâbad'la Musalla arasından esip gelen şimal rüzgârı, seher yelinin kokusuyla karışır da gelir.
* Şiraz'a gel de kemal sahibi adamlarından Ruhu'l-kudüs feyzini iste.
Seher yeli, o sarhoş ve şuh esmer güzelden haberin var mı, ne halde acaba?
Yarabbi, beni bu uykudan uyandırma. Hayaliyle ne hoş halvetteyim.
O tatlı dilber kanımı bile dökse, gönül hoş gör... ana sütü gibi helal et.
Kim orada Mısır şekerinin adını andı da. Şiraz'daki tatlı dilli dilberler, onu utandırmadılar?
Hafız, mademki ayrılıktan korkuyordun, neden vuslat günlerine şükretmedin?*
Hoşa Şiraz u vaz'-ı bi misaleş
Hudavenda nigeh-dar ez zevaleş
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder