G.280/1 چو برشكست صبا زلف عنبرافشانش / به هر شكسته كه پیوست تازه شد جانش
G.280/2 كجاست همنفسی تا به شرح عرضه دهم / كه دل چه می‌كشد از روزگار هجرانش
G.280/3 زمانه از ورق گل مثال روی تو بست / ولی ز شرم تو در غنچه كرد پنهانش
G.280/4 تو خفته‌ای و نشد عشق را كرانه پدید / تبارك الله از این ره كه نیست پایانش
G.280/5 جمال كعبه مگر عذر رهروان خواهد / كه جان زنده دلان سوخت در بیابانش
G.280/6 بدین شكسته بیت الحزن كه می‌آرد / نشان یوسف دل از چه زنخدانش
G.280/7 بگیرم آن سر زلف و به دست خواجه دهم / كه سوخت حافظ بی‌دل ز مكر و دستانش
CCXCIV*
Seher yeli, sevgilinin amber saçan zülfüne ulaşıp o güzelim saçları eğip büktü mü, gayrı esip hangi hasta âşıka dokunsa, o âşık taze can bulur.
Nerde bir hemdem ki, gönül sevgiliden ayrı bulunduğu demlerde neler çekiyor, bir iyice anlatayım.
Zamane, gül yapraklarından senin yüzüne bir nazire düzdü, ama o nerde, yüzün nerde? Bunu o da gördü de utancından konca içine sakladı, gizledi.
Sen uykudasın... yoksa hakikatte aşkın ne ucu vardır, ne bucağı... Maşallah bu sonu olmayan yola!
Kâbe, âşıklarından özür diler mi, diler... çünkü o yanık gönüllülerin canı, oraya varmak için çöllerde yanıp yakıldı!
Bu Beytülhazen hastasına sevgilinin çene çukuruna düşmüş olan gönül Yusuf'unun namını, nişanını kim getirir acaba?
O zülfü tutup vezirin eline teslim edeyim. Hafız'ın gönlü, onun hilesinden hud'asından yandı artık!
Çu ber-şikest saba zulf-i 'anber-efşaneş
Beher şikeste ki peyvest taze şud caneş
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder