Gazel 281 - يا رب اين نوگل خندان که سپردی به منش

 G.281/1  یا رب این نوگل خندان كه سپردی به منش / می‌سپارم به تو از چشم حسود چمنش

G.281/2  گر چه از كوی وفا گشت به صد مرحله دور / دور باد آفت دور فلك از جان و تنش

G.281/3  گر به سرمنزل سلمی رسی ای باد صبا / چشم دارم كه سلامی برسانی ز منش

G.281/4  به ادب نافه گشایی كن از آن زلف سیاه / جای دل‌های عزیز است به هم برمزنش

G.281/5  گو دلم حق وفا با خط و خالت دارد / محترم دار در آن طره عنبرشكنش

G.281/6  در مقامی كه به یاد لب او می نوشند / سفله آن مست كه باشد خبر از خویشتنش

G.281/7  عرض و مال از در میخانه نشاید اندوخت / هر كه این آب خورد رخت به دریا فكنش

G.281/8  هر كه ترسد ز ملال انده عشقش نه حلال / سر ما و قدمش یا لب ما و دهنش

G.281/9  شعر حافظ همه بیت الغزل معرفت است / آفرین بر نفس دلكش و لطف سخنش


CCLXXVI

Yarabbi, bana ihsan ettiğin bu gülümseyen taze gülü sana ısmarlıyorum. Çayır çimenin hasetçi gözünden sen sakla, bekle!

Vefa diyarından yüzlerce konak uzak, ama yine feleğin afetleri canından da ırak olsun, teninden de.

Ey seher yeli, Selma'nın menziline varırsan bana bir selam getir. Senden bunu umuyor, bunu gözlüyorum. 

O siyah zülüfleri edeple aç da bir misk kokusu getir... fakat o zülüf, aziz gönüllerin bulunduğu yerdir, sakın hoyratça oynama!

Ona tarafımdan de ki: Gönlümün kaşınla, gözünle, hattınla, yüzünle hukuku var. Gönlüm, o amberi bile kesada veren saçlarda; aziz tut onu!

 Sevgilinin dudağı anılarak şarap içilen yerde kendisinden geçmeyen sarhoş, alçak bir kişidir. 

Meyhane kapısında ne şeref kazanılır, ne mal. Orası kazanç yeri değil! Kim bu suyu içerse, varını yoğunu denize fırlatır, atar.

Elemden korkana aşk kederi helal değildir. İster başımız ayağında olsun, ister dudağımız ağzında, bizce ikisi de bir!

Hafız'ın şiirinin her beyti, bir beytülgazeldir. Aferin gönüller çeken nefesine, aferin latif sözlerine!


Yâ Rab in nev-gül-i handan ki sipurdî be-meneş 

Misipârem be-tu ez çeşm-i hasûd-i çemeneş

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder