Gazel 290 - دلم رميده شد و غافلم من درويش

G.290/1  دلم رمیده شد و غافلم من درویش / كه آن شكاری سرگشته را چه آمد پیش

G.290/2  چو بید بر سر ایمان خویش می‌لرزم / كه دل به دست كمان ابروییست كافركیش

G.290/3  خیال حوصله بحر می‌پزد هیهات / چه‌هاست در سر این قطره محال اندیش

G.290/4  بنازم آن مژه شوخ عافیت كش را / كه موج می‌زندش آب نوش بر سر نیش

G.290/5  ز آستین طبیبان هزار خون بچكد / گرم به تجربه دستی نهند بر دل ریش

G.290/6  به كوی میكده گریان و سرفكنده روم / چرا كه شرم همی‌آیدم ز حاصل خویش

G.290/7  نه عمر خضر بماند نه ملك اسكندر / نزاع بر سر دنیی دون مكن درویش

G.290/8  بدان كمر نرسد دست هر گدا حافظ / خزانه‌ای به كف آور ز گنج قارون بیش


CCXXXIV

Gönlüm ürküp kaçtı da bu yoksul hâlâ gaflette... o başı dönmüş avcı kuşa ne oldu acaba?

Gönül o kâfir mezhepli, o yay kaşlı güzelin eline düştü, imanımın başına neler gelecek diye söğüt gibi titreyip durmaktayım.

Deniz gibi hiçbir şeyden bulanmamayı ummaktayım, bu hayale kapıldım... heyhat. Hele bak olmayacak düşüncelere kapılan şu katrenin başındaki sevdalara!

Meyhaneye ağlaya ağlaya, başım önümde gidiyorum... çünkü elimde oraya layık bir şey yok, utanıyorum halimden.

O zahitliği, o takvayı öldüren kirpiklere kurban olayım... neşterinden abıhayat dalgalanmakta!

Muayene için yaralı gönlümün nabzına el sürseler, doktorların yenlerinden binlerce kan katresi damlar.

* Ne Hızır'ın mülkü kalır, ne İskender'in. Ey yoksul, bu alçak dünya için dalaşma!

Hafız, o kemere öyle her yoksulun eli erişemez. Eline Karun hazinesinden daha fazla bir hazine geçirmeye bak!


Dilem remide şud u gafilem men-i derviş 

Ki an şikari-i ser-geştera çi amed piş

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder