Gazel 297 - زبان خامه ندارد سر بيان فراق

 G.297/1  زبان خامه ندارد سر بیان فراق / وگرنه شرح دهم با تو داستان فراق

G.297/2  دریغ مدت عمرم كه بر امید وصال / به سر رسید و نیامد به سر زمان فراق

G.297/3  سری كه بر سر گردون به فخر می‌سودم / به راستان كه نهادم بر آستان فراق

G.297/4  چگونه باز كنم بال در هوای وصال / كه ریخت مرغ دلم پر در آشیان فراق

G.297/5  كنون چه چاره كه در بحر غم به گردابی / فتاد زورق صبرم ز بادبان فراق

G.297/6  بسی نماند كه كشتی عمر غرقه شود / ز موج شوق تو در بحر بی‌كران فراق

G.297/7  اگر به دست من افتد فراق را بكشم / كه روز هجر سیه باد و خان و مان فراق

G.297/8  رفیق خیل خیالیم و همنشین شكیب / قرین آتش هجران و هم قران فراق

G.297/9  چگونه دعوی وصلت كنم به جان كه شده‌ست / تنم وكیل قضا و دلم ضمان فراق

G.297/10  ز سوز شوق دلم شد كباب دور از یار / مدام خون جگر می‌خورم ز خوان فراق

G.297/11  فلك چو دید سرم را اسیر چنبر عشق / ببست گردن صبرم به ریسمان فراق

G.297/12  به پای شوق گر این ره به سر شدی حافظ / به دست هجر ندادی كسی عنان فراق


CCCII

Sana ayrılık destanını iyiden iyiye anlatırım, ama kalemin dili ayrılığı anlatamaz ki.

Yazıklar olsun, ömrüm vuslat ümidiyle sona erdi de ayrılık zamanı hâlâ sona ermedi.

Başım eşiğindedir diye övünür, başımı feleklere yükseltirdim, bugünse ayrılık eşiğine koydum!

Vuslat havasında nasıl kol kanat açayım? Gönül kuşum ayrılık yuvasında tüylerini döktü!

Şimdi ne çarem var? Sabır sandalım ayrılık yelkenini açtı da gam denizinde bir girdaba düştü gitti. 

Ucu, kıyısı olmayan ayrılık denizinde iştiyakının dalgalarıyla ömür gemisinin batmasına çok bir zaman kalmadı. 

* Ah bir elime geçse, ayrılığı öldürürdüm. Ayrılık günü de kararsın, ayrılığın evi barkı da yıkılsın, mahvolsun! 

* Hayal alayına yoldaşım, sabırla hemdem... ayrılık ateşine düşmüşüm, firkatle eşim! 

Nasıl olur da canla başla vuslat davasına girişebilirim ki, bedenim kazaya sataşmış, gönlüm ayrılığa düşmüş!

İştiyak ateşiyle sevgiliden ırak, gönlüm kebap oldu. Ayrılık sofrasında daima ciğer kanı yiyip durmaktayım.

Felek başımı aşk çemberine esir olmuş görünce, sabrımın boynunu da ayrılık ipiyle bağladı.

Hafız, eğer bu yol iştiyak ayağıyla gide gide bitseydi, kimse ihtiyarını ayrılık eline vermezdi!


Zeban-ı hame nedared ser-i beyan-ı firak 

Ve gerne şerh dehem ba tu dastan-ı firak

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder