Gazel 318 - مرا می‌بينی و هر دم زيادت می‌کنی دردم

 G.318/1  مرا می‌بینی و هر دم زیادت می‌كنی دردم / تو را می‌بینم و میلم زیادت می‌شود هر دم

G.318/2  به سامانم نمی‌پرسی نمی‌دانم چه سر داری / به درمانم نمی‌كوشی نمی‌دانی مگر دردم

G.318/3  نه راه است این كه بگذاری مرا بر خاك و بگریزی / گذاری آر و بازم پرس تا خاك رهت گردم

G.318/4  ندارم دستت از دامن به جز در خاك و آن دم هم / كه بر خاكم روان گردی بگیرد دامنت گردم

G.318/5  فرو رفت از غم عشقت دمم دم می‌دهی تا كی / دمار از من برآوردی نمی‌گویی برآوردم

G.318/6  شبی دل را به تاریكی ز زلفت باز می‌جستم / رخت می‌دیدم و جامی هلالی باز می‌خوردم

G.318/7  كشیدم در برت ناگاه و شد در تاب گیسویت / نهادم بر لبت لب را و جان و دل فدا كردم

G.318/8  تو خوش می‌باش با حافظ برو گو خصم جان می‌ده / چو گرمی از تو می‌بینم چه باك از خصم دم سردم

CCCLVII 

Sen beni her gördükçe derdimi arttırmadasın, benimse seni her gördükçe meylim, sevgim artmada.

Halin nedir diye hiç sormuyorsun. Bilmem başında ne hava var? Derdimi bilmiyor musun ki, dermanım için çalışmamaktasın! 

Beni topraklar üstünde bırakıp gitmen hiç de doğru bir şey değil. Bir uğra da yine halimi sor, yoluna toprak olayım sevgili!

Ölüp toprağa girmedikçe elimi eteğinden çekmem. Hatta o vakit bile mezarıma uğrarsan, tozum eteğini tutar.

Aşkının derdinden artık soluk bile alamaz oldum, nefesim bile çıkmıyor. Benden öcünü aldın; hâlâ, biraz nefes al, rahatla, demiyorsun. Bu, ne vakte kadar sürecek?

Bir gece, karanlıklar içinde gönlümü saçlarında arıyordum, fakat aynı zamanda yüzünü de görmekteydim, lal dudaklarından şarap da içmekteydim! 

Nihayet seni ansızın aguşuma çektim, saçların dağıldı, halkalandı. Dudağımı dudağına koydum, canımı da feda ettim, gönlümü de! 

Sen Hafız'a vefakâr ol da düşmana; git, öl artık, de. Senden bu sevgiye nail olduktan sonra soğuk sözlü düşmandan ne korkum var!

Mera mibini vu der dem ziyadet mikuni derdem 

Tura mibinem u meylem ziyadet mişeved her dem