G.322/1 خیال نقش تو در كارگاه دیده كشیدم / به صورت تو نگاری ندیدم و نشنیدم
G.322/2 اگر چه در طلبت همعنان باد شمالم / به گرد سرو خرامان قامتت نرسیدم
G.322/3 امید در شب زلفت به روز عمر نبستم / طمع به دور دهانت ز كام دل ببریدم
G.322/4 به شوق چشمه نوشت چه قطره‌ها كه فشاندم / ز لعل باده فروشت چه عشوه‌ها كه خریدم
G.322/5 ز غمزه بر دل ریشم چه تیرها كه گشادی / ز غصه بر سر كویت چه بارها كه كشیدم
G.322/6 ز كوی یار بیار ای نسیم صبح غباری / كه بوی خون دل ریش از آن تراب شنیدم
G.322/7 گناه چشم سیاه تو بود و گردن دلخواه / كه من چو آهوی وحشی ز آدمی برمیدم
G.322/8 چو غنچه بر سرم از كوی او گذشت نسیمی / كه پرده بر دل خونین به بوی او بدریدم
G.322/9 به خاك پای تو سوگند و نور دیده حافظ / كه بی رخ تو فروغ از چراغ دیده ندیدم
CCCLXV
Yüzünün hayalini gözümün iş yurduna nakşettim. Senin gibi bir güzeli ben ne gördüm, ne de işittim!
Seni aramakta şimal rüzgârına eş oldum, onunla at başı koşmaktayım. Ama o salına salına yürüyen selvi boyunun tozuna bile erişmedim!
Benim böyle vahşi ceylan gibi dağlara düşüp adamlardan ürkmeme sebep, kara gözlerinle gönüller çeken gerdanındır; suç hep onlarda!
Bal çeşmesine benzeyen ağzının iştiyakıyla ne gözyaşı taneleri saçtım; şarap satan lal dudaklarından ne işveler satın aldım!
Bakışlarınla yaralı gönlüme ne oklar attın, civarında ne mihnet yükleri taşıdım!
Ey seher yeli, sevgilinin civarından bir toz getir bana... yaralı gönlümden gelen kan kokusunu o toprakta duydum.
Civarından bir rüzgâr geldi geçti. O rüzgârın getirdiği kokuyla konca gibi kanlı gömleğimi yırttım!
Vuslat gecesine ererim ümidiyle dert ve mihnet gününde oturdum, ama ağzının hükmettiği bir devirde gönlümün muradından tamahı kestim ben!
Ayağının toprağıyla Hafız'ın gözünün nuruna ant olsun... yüzün olmadıkça göz çerağından bir aydınlık bile görmedim.
Hayal-i ruy-ı tu der kargah-ı dide keşidem
Be suret-i tu nigari nedidem u neşinidem
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder