G.332/1 مزن بر دل ز نوك غمزه تیرم / كه پیش چشم بیمارت بمیرم
G.332/2 نصاب حسن در حد كمال است / زكاتم ده كه مسكین و فقیرم
G.332/3 چو طفلان تا كی ای زاهد فریبی / به سیب بوستان و شهد و شیرم
G.332/4 چنان پر شد فضای سینه از دوست / كه فكر خویش گم شد از ضمیرم
G.332/5 قدح پر كن كه من در دولت عشق / جوان بخت جهانم گر چه پیرم
G.332/6 قراری بسته‌ام با می فروشان / كه روز غم به جز ساغر نگیرم
G.332/7 مبادا جز حساب مطرب و می / اگر نقشی كشد كلك دبیرم
G.332/8 در این غوغا كه كس كس را نپرسد / من از پیر مغان منت پذیرم
G.332/9 خوشا آن دم كز استغنای مستی / فراغت باشد از شاه و وزیرم
G.332/10 من آن مرغم كه هر شام و سحرگاه / ز بام عرش می‌آید صفیرم
G.332/11 چو حافظ گنج او در سینه دارم / اگر چه مدعی بیند حقیرم
CCCXIV
Gönlümü kirpiklerinle oklama da hasta gözlerine feda olayım.
Güzelliğin nisabı kemalini bulmuş; ben bir fakir, bir yoksulum; bana zekât ver.
Kadehimi doldur... aşk devletinin sayesinde yaşlı bile olsam, yine bahtım genç!
Göğsümün sahası sevgiliyle öyle bir doldu ki; hatırımdan aşk düşüncesi bile kaybolup gitti!
Amel defterimi yazan kâtip, sakın o deftere çalgı ve şarap hesabından başka bir şey yazmasın!
Kimsenin kimseyi sormadığı bu kavga kıyamet gününde, ben pir-i muganın ihsanına minnettarım, onun iyiliklerine şük-retmekteyim.
Zahit, beni ne vakte kadar çocuklar gibi cennetteki elmayla, bal ve süt nehirleriyle kandırıp duracaksın?
Şarap satanlarla kararlaştırdım; gam günü elime kadehten başka bir şey almayacağım.
Ne hoştur o an ki, sarhoşluğun verdiği istiğna ile sultana da aldırış etmez olurum, vezire de!
Davacı beni hor hakir görür, ama Hafız gibi benim göğsümde hazineler var!
Ben o kuşum ki, sabah akşam ıslığım arş damından gelmektedir.
Mezen ber dil zi nevk-i gamze tirem
Ki piş-i çeşm-i bimaret bimirem
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder