Gazel 334 - گر دست رسد در سر زلفين تو بازم

 G.334/1  گر دست رسد در سر زلفین تو بازم / چون گوی چه سرها كه به چوگان تو بازم

G.334/2  زلف تو مرا عمر دراز است ولی نیست / در دست سر مویی از آن عمر درازم

G.334/3  پروانه راحت بده ای شمع كه امشب / از آتش دل پیش تو چون شمع گدازم

G.334/4  آن دم كه به یك خنده دهم جان چو صراحی / مستان تو خواهم كه گزارند نمازم

G.334/5  چون نیست نماز من آلوده نمازی / در میكده زان كم نشود سوز و گدازم

G.334/6  در مسجد و میخانه خیالت اگر آید / محراب و كمانچه ز دو ابروی تو سازم

G.334/7  گر خلوت ما را شبی از رخ بفروزی / چون صبح بر آفاق جهان سر بفرازم

G.334/8  محمود بود عاقبت كار در این راه / گر سر برود در سر سودای ایازم

G.334/9  حافظ غم دل با كه بگویم كه در این دور / جز جام نشاید كه بود محرم رازم

CCCXLV

Yine senin ikiye ayrılmış zülfün elime düşerse, çevgânınla top gibi ne başlarla oynardım ben?

Saçların bana bir uzun ömür; ama ne fayda ki, o uzun ömürden elimde bir kıl bile yok.

Ey çerağ, bu gece bana bir huzur ve istirahat fermanı ver de huzurunda gönül ateşiyle mum gibi yanıp eriyeyim.

Senin bir gülmene sürahi gibi can verdiğim zaman; dilerim, namazımı senin sarhoşların kılsın.

Ben, kötülüklere bulaşmış bir adamım. Namazım da doğru ve makbul bir namaz değil. Onun için meyhanede yanıp yakılmam eksik olmuyor.

Hayalin mescitte hatırıma geldi mi, iki kaşını mihrap edinirim; meyhanede geldi mi, ruda yüz tutarım.

Bir gece halvetimizi yüzünle aydınlatırsan, sabah gibi başımı tan yerinde yükseltirim.

Eyaz'ın sevdasıyla baştan olursam, bu yolda işin sonu Mahmud olur.

Hafız, gönül derdini kime söyleyeyim? Bu yolda sırrıma kadehten başka birisinin hemdem olması yaraşmaz ki!

Ger dest resed der ser-i zulfeyn-i tu bazem 

Çün guy çi serha ki be-çevgan-ı tu bazem