G.339/1 خیال روی تو چون بگذرد به گلشن چشم / دل از پی نظر آید به سوی روزن چشم
G.339/2 سزای تكیه گهت منظری نمی‌بینم / منم ز عالم و این گوشه معین چشم
G.339/3 بیا كه لعل و گهر در نثار مقدم تو / ز گنج خانه دل می‌كشم به روزن چشم
G.339/4 سحر سرشك روانم سر خرابی داشت / گرم نه خون جگر می‌گرفت دامن چشم
G.339/5 نخست روز كه دیدم رخ تو دل می‌گفت / اگر رسد خللی خون من به گردن چشم
G.339/6 به بوی مژده وصل تو تا سحر شب دوش / به راه باد نهادم چراغ روشن چشم
G.339/7 به مردمی كه دل دردمند حافظ را / مزن به ناوك دلدوز مردم افكن چشم
CCCXLIX
Yüzünün hayali göz gülşenine uğrayınca, gönül bakmak için göz penceresine gelir.
Gel de ayaklarına saçmak üzere gönül hazinesinden göz penceresine laleler, inciler getireyim!
Kurulup oturmana layık bir yer görmüyorum. Bütün dünyada karar edeceğin yer ancak benim, göz bucağım da işte sana layık ve hazır bir makam!
Seher çağında eğer ciğerimin kanı gözümün eteğini tutmasaydı, akan gözyaşlarım beni âleme rüsva edecekti!
Seni daha ilk gördüğüm gün gönül, eğer bana bir zarar erişirse; kanım, vebalim gözün boynuna demişti.
Vuslatına erişmek ümidiyle dün gece seher vaktine kadar aydın göz çerağımı rüzgârın yoluna tuttum!
Erlik hakkı için, Hafız'ın dertli gönlünü erler yıkan göz okunla vurup yaralama!
Hayal-i ruy-i tu çun bugzered be-gulşen-i çeşm
Dil ez-reh-i nazar ayed be suy-i revzen-i çeşm
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder