Gazel 340 - من که از آتش دل چون خم می در جوشم

 G.340/1  من كه از آتش دل چون خم می در جوشم / مهر بر لب زده خون می‌خورم و خاموشم

G.340/2  قصد جان است طمع در لب جانان كردن / تو مرا بین كه در این كار به جان می‌كوشم

G.340/3  من كی آزاد شوم از غم دل چون هر دم / هندوی زلف بتی حلقه كند در گوشم

G.340/4  حاش لله كه نیم معتقد طاعت خویش / این قدر هست كه گه گه قدحی می نوشم

G.340/5  هست امیدم كه علیرغم عدو روز جزا / فیض عفوش ننهد بار گنه بر دوشم

G.340/6  پدرم روضه رضوان به دو گندم بفروخت / من چرا ملك جهان را به جوی نفروشم

G.340/7  خرقه پوشی من از غایت دین داری نیست / پرده‌ای بر سر صد عیب نهان می‌پوشم

G.340/8  من كه خواهم كه ننوشم به جز از راوق خم / چه كنم گر سخن پیر مغان ننیوشم

G.340/9  گر از این دست زند مطرب مجلس ره عشق / شعر حافظ ببرد وقت سماع از هوشم

CCCLXI 

Gerçi gönül ateşiyle şarap küpü gibi coşup kaynamaktayım, fakat dudağımı mühürledim, kan yutuyorum da yine sükût etmekteyim.

Sevgilinin dudağına tamah etmekten maksat hayat kazanmaktır. Bir bak bana, bu işte nasıl candan çalışmaktayım.

Gönül gamından nasıl azat olabilirim ki; her an kulağımda bir sevgilinin siyah saçları halka... her an bir güzele kul oluyorum.

İbadetime güvendiğim yok, hâşâ... şu kadar var ki; arada bir, bir kadehçik şarap içmekteyim.

Düşmanın rağmına ümidim var, kıyamet gününde Tanrı'nın affının feyzi günah yükünü sırtımda bırakmaz.

Babam cennet bahçesini iki buğday tanesine sattı; ben neden bir arpaya cihan mülkünü satmayayım?

Hırka giymem pek dindar olduğumdan değil. Yüzlerce gizli ayıbı bir perdeyle örtüyorum.

Şarap küpündeki halis şaraptan başka bir şey içmemek istiyorum; pir-i muganın sözünü dinlemeyeyim de ne yapayım?

Meclisteki çalgıcı aşk yolundaki çalgıyı böyle çalıp durursa, Hafız'ın şiirini bile aklımdan çıkarır.

Gerçi ez ateş-i dil çün hum-ı mey der-cuşem 

Muhr ber leb zede hun mihorem u hamuşem