G.356/1 گرم از دست برخیزد كه با دلدار بنشینم / ز جام وصل می‌نوشم ز باغ عیش گل چینم
G.356/2 شراب تلخ صوفی سوز بنیادم بخواهد برد / لبم بر لب نه ای ساقی و بستان جان شیرینم
G.356/3 مگر دیوانه خواهم شد در این سودا كه شب تا روز / سخن با ماه می‌گویم پری در خواب می‌بینم
G.356/4 لبت شكر به مستان داد و چشمت می به میخواران / منم كز غایت حرمان نه با آنم نه با اینم
G.356/5 چو هر خاكی كه باد آورد فیضی برد از انعامت / ز حال بنده یاد آور كه خدمتگار دیرینم
G.356/6 نه هر كو نقش نظمی زد كلامش دلپذیر افتد / تذرو طرفه من گیرم كه چالاك است شاهینم
G.356/7 اگر باور نمی‌داری رو از صورتگر چین پرس / كه مانی نسخه می‌خواهد ز نوك كلك مشكینم
G.356/8 وفاداری و حق گویی نه كار هر كسی باشد / غلام آصف ثانی جلال الحق و الدینم
G.356/9 رموز مستی و رندی ز من بشنو نه از واعظ / كه با جام و قدح هر دم ندیم ماه و پروینم
CCCXV
Elimden gelirse; sevgiliyle oturacak, vuslat şarabını içecek, hayat bahçesinden gül dereceğim.
Sofiyi yakıp yandıran acı şarap, vücudumun temelini silip süpürecek... saki, dudağını dudağıma koy da tatlı canımı alıver gitsin!
Deli mi oluyorum yoksa? Aşkınla geceleri ayla konuşmakta, rüyada perileri görmekteyim!
Kimi anarsan, o andığın kişi ihsanından bir feyze nail oldu. Bu kulun halini de hatırla, beni de an; eski bir hizmetkârınım senin.
Dudağın, sarhoşlara şekerler verdi, gözün sarhoşlara şarap sundu. Mahrumiyetin son derecesine düşen sadece benim. Ben ne buna nail oldum, ne ona!
Aşk remzini Hafız'dan sor, sarhoşluğun şerhini benden iste. Çünkü ben her gece sürahiyle, kadehle ayın da hemdemiyim, ülkelerin de!
Her şiir düzenin sözü makbul düşmez. Fakat şaşılacak derecede güzel olan sülünü ben tutarım, çünkü şahinim çeviktir.
İnanmıyorsan var git, Çin ressamından bir sor. Mani bile miskler saçan kalemimle yazdığım şiirin bir nüshasını istemekte!
Vefakârlık, doğru sözlülük her yiğidin harcı değil. Ben hem vefakâr, hem de sözünün eri olan hak ve din Celal'ine kulum.
Gerem ez dest ber-hized ki ba-dildar binşinem
Zi-cam-ı vasl mey nuşem zi-bag-ı 'ayş gul çinem
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder