Gazel 370 - صلاح از ما چه می‌جويی که مستان را صلا گفتيم

 G.370/1  صلاح از ما چه می‌جویی كه مستان را صلا گفتیم / به دور نرگس مستت سلامت را دعا گفتیم

G.370/2  در میخانه‌ام بگشا كه هیچ از خانقه نگشود / گرت باور بود ور نه سخن این بود و ما گفتیم

G.370/3  من از چشم تو ای ساقی خراب افتاده‌ام لیكن / بلایی كز حبیب آید هزارش مرحبا گفتیم

G.370/4  اگر بر من نبخشایی پشیمانی خوری آخر / به خاطر دار این معنی كه در خدمت كجا گفتیم

G.370/5  قدت گفتم كه شمشاد است بس خجلت به بار آورد / كه این نسبت چرا كردیم و این بهتان چرا گفتیم

G.370/6  جگر چون نافه‌ام خون گشت كم زینم نمی‌باید / جزای آن كه با زلفت سخن از چین خطا گفتیم

G.370/7  تو آتش گشتی ای حافظ ولی با یار درنگرفت / ز بدعهدی گل گویی حكایت با صبا گفتیم

CCCXXIX

Bizden ne iyilik bekliyor, ne ibadet arıyorsun ki? Sarhoşlara “sala” dedik, onları işret meclisine çağırdık... sarhoş gözünün hükmettiği şu devirde selameti; hadi, hayra karşı, güle güle, diye dualar ederek yolladık gitti!

Meyhane kapısını aç. Çünkü hiç bu tekkede feyiz kapısı açılmadı; ister inan, ister inanma. Söz bundan ibaret, işte onu da söyledik!

Saki, gözünden harap oldum, yıkıldım; ama dosttan gelen belaya binlerce defa, merhaba, hoş geldin, dedim.

Boyuna şimşir dedim, ama sözümden de o kadar utandım ki... neden bu benzetişte bulundum, niçin böyle bir bühtan ettim acaba?

Eğer bana acımazsan, sonucu pişman olursun. Bu söze nişan koy, bunu sana nerde söylediğimi hatırında tut!

Ciğerim nafe gibi kan kesildi, saçını Çin'e benzeterek söylediğim yanlış sözün cezası bundan da aşağı olmazdı elbette.

Hafız, sen ateş kesildin, fakat sevgiliye hiçbir tesiri olmadı ki! Sanki sabah rüzgârına gülün vefasızlığını söylemişiz!

Salah ez ma çi micuyi ki mestanra sela guftim 

Be devr-i nergis-i mestet selametra du'a guftim