G.379/1 سرم خوش است و به بانگ بلند می‌گویم / كه من نسیم حیات از پیاله می‌جویم
G.379/2 عبوس زهد به وجه خمار ننشیند / مرید خرقه دردی كشان خوش خویم
G.379/3 شدم فسانه به سرگشتگی و ابروی دوست / كشید در خم چوگان خویش چون گویم
G.379/4 گرم نه پیر مغان در به روی بگشاید / كدام در بزنم چاره از كجا جویم
G.379/5 مكن در این چمنم سرزنش به خودرویی / چنان كه پرورشم می‌دهند می‌رویم
G.379/6 تو خانقاه و خرابات در میانه مبین / خدا گواه كه هر جا كه هست با اویم
G.379/7 غبار راه طلب كیمیای بهروزیست / غلام دولت آن خاك عنبرین بویم
G.379/8 ز شوق نرگس مست بلندبالایی / چو لاله با قدح افتاده بر لب جویم
G.379/9 بیار می كه به فتوی حافظ از دل پاك / غبار زرق به فیض قدح فروشویم
CCCXIII
Başım hoş ve yüksek sesle söylüyorum: Ben hayat nefhasını kadehten aramaktayım.
Zahitliğin asık suratı şarap içenlerin yüzünde yoktur, iyi huylu sarhoşların müridiyim.
Pir-i mugan da yüzüme bir kapı açmazsa, hangi kapıya başvurayım, nerden bir çare arayayım?
Bu çayırlıkta kendi kendisine bitti diye beni kınama. Nasıl yetiştiriyorlarsa, öyle bitmekteyim.
Sen arada hanekahı, meyhaneyi görüp durma. Tanrı şahit ki; nerde olursam olayım, yine onunlayım.
İstek yolunun tozu, murat kimyasıdır. O amber kokulu toprağın kuluyum.
O yüce boylu sarhoş nergisin iştiyakıyla lale gibi elimde şarap kadehi, ırmak kıyılarına düştüm!
Sevgilinin kaşları beni top gibi çevgânına çekti, ama ben yine avarelikle bir efsane oldum.
Şarap getir; Hafız'ın fetvasıyla temiz gönülden riya tozunu kadeh feyziyle yıkayıp arıtacağım.
Serem hoşest u be-bang-i bulend mîgûyem
Ki men nesîm-i hayât ez-piyâle mîcûyem
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder