G.387/1 شاه شمشادقدان خسرو شیرین دهنان / كه به مژگان شكند قلب همه صف شكنان
G.387/2 مست بگذشت و نظر بر من درویش انداخت / گفت ای چشم و چراغ همه شیرین سخنان
G.387/3 تا كی از سیم و زرت كیسه تهی خواهد بود / بنده من شو و برخور ز همه سیمتنان
G.387/4 كمتر از ذره نه‌ای پست مشو مهر بورز / تا به خلوتگه خورشید رسی چرخ زنان
G.387/5 بر جهان تكیه مكن ور قدحی می داری / شادی زهره جبینان خور و نازك بدنان
G.387/6 پیر پیمانه كش من كه روانش خوش باد / گفت پرهیز كن از صحبت پیمان شكنان
G.387/7 دامن دوست به دست آر و ز دشمن بگسل / مرد یزدان شو و فارغ گذر از اهرمنان
G.387/8 با صبا در چمن لاله سحر می‌گفتم / كه شهیدان كه‌اند این همه خونین كفنان
G.387/9 گفت حافظ من و تو محرم این راز نه‌ایم / از می لعل حكایت كن و شیرین دهنان
CCCXCIV
Şimşir boyluların, şirin ağızlıların husrevi, tersine kıvrılmış kirpikleriyle saflar bozanların kalplerini kıran sevgili,
Sarhoş bir halde geçti. Geçerken bu yoksula bir baktı da, ey bütün tatlı sözlü şairlerin gözü, gözlerinin nuru, dedi.
Ne vakte dek kesende altın, gümüş bulunmayacak? Benim kulum ol da bütün gümüş bedenli güzeller sana muti olsunlar!
Zerreden de aşağı değilsin ya... alçalma, sevgiyle uğraş da çarh vurarak güneşin halvet yurduna eriş!
Âleme dayanma... bir kadeh şarabın varsa, Zühre alınlı, nazik bedenli güzellerin aşkına çek!
Ruhu şad olsun, benim sarhoş pirim dedi ki: Ahdinde durmayanların sohbetlerinden çekin!
Seher çağı, sabah rüzgârına lalenin gönlündeki derdi söylüyordum. Bu kanlı kefenliler, kimin şehitleri, diye sordum.
Dedi ki: Hafız, sen ve ben, bu sırrın mahremi değiliz. Lal renkli şarapla ağızları tatlı güzellere kani ol!
Sevgilinin eteğini eline geçir, düşmanlıktan vazgeç. Tanrı eri ol, şeytanları bırak!
Şâh-ı şimşâd-kadân husrev-i şîrîn-dehenân
Ki be-mujgân şikened kalb-i heme saf-şikenân
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder