G.389/1 چو گل هر دم به بویت جامه در تن / كنم چاك از گریبان تا به دامن
G.389/2 تنت را دید گل گویی كه در باغ / چو مستان جامه را بدرید بر تن
G.389/3 من از دست غمت مشكل برم جان / ولی دل را تو آسان بردی از من
G.389/4 به قول دشمنان برگشتی از دوست / نگردد هیچ كس با دوست دشمن
G.389/5 تنت در جامه چون در جام باده / دلت در سینه چون در سیم آهن
G.389/6 ببار ای شمع اشك از چشم خونین / كه شد سوز دلت بر خلق روشن
G.389/7 مكن كز سینه‌ام آه جگرسوز / برآید همچو دود از راه روزن
G.389/8 دلم را مشكن و در پا مینداز / كه دارد در سر زلف تو مسكن
G.389/9 چو دل در زلف تو بسته‌ست حافظ / بدین سان كار او در پا میفكن
CCCXCVIII
Sana nail olurum ümidiyle her zaman bedenimdeki elbiseyi gül gibi yakamdan ta eteğime kadar yırtarım.
Gül, sanki gülşende tenini gördü de sarhoşlar gibi üstündeki elbiseyi yırtıverdi.
Ben derdinden canımı güç kurtarıyorum, ama sen gönlümü ne kolay da aldın!
Düşmanların sözüyle dosttan yüz çevirdin. Halbuki hiç kimse dosta düşman olmaz.
Elbise içinde vücudun, kadehteki şaraba benziyor. Göğsündeki gönül de gümüş içindeki demir gibi!
Ey kızıl gözyaşları, gözden kan gibi ak... gönüldeki ateş, zaten halka malum oldu artık!
Yapma... sonra ciğerler yakan ah, bacadan duman çıkar gibi göğsümden çıkar!
Gönlümü kırıp ayaklar altına atma... O senin saçlarında yurt tutmuş.
Hafız, gönlünü saçlarına bağışlamıştır. Onu kırıp da ayaklar altına atma sakın!
Çü gul her dem be-buyet came derten
Kunem çak ez-giriban ta be-damen
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder