Ez-men cuda meşev ki tuem mur-ı didei
Mahbub-ı can u munis-i kalb-i remidei
G.424/1 از من جدا مشو كه توام نور دیدهای / آرام جان و مونس قلب رمیدهای
G.424/2 از دامن تو دست ندارند عاشقان / پیراهن صبوری ایشان دریدهای
G.424/3 از چشم بخت خویش مبادت گزند از آنك / در دلبری به غایت خوبی رسیدهای
G.424/4 منعم مكن ز عشق وی ای مفتی زمان / معذور دارمت كه تو او را ندیدهای
G.424/5 آن سرزنش كه كرد تو را دوست حافظا / بیش از گلیم خویش مگر پا كشیدهای
- Benden ayrılma, çünkü gözümün nurusun, canımın sevgilisi, ürkmüş kalbimin munisisin.
- Âşıklar senin eteğinden el çekmezler. Onların sabır gömleklerini yırttın sen!
- Kem gözlerden zarar gelmesin, nazar değmesin sana. Çünkü güzelliğin son haddine varmışsın.
- Ey zamane müftüsü, onu sevme diye, beni men ediyorsun. Seni mazur tutarım, çünkü görmedin onu!
- Hafız, dostun sana ettiği serzenişler ne? Yoksa ayağını yorganına göre uzatmadın mı ki?
[CDXXIV]
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder