G.425/1 دامن كشان همی‌شد در شرب زركشیده / صد ماه رو ز رشكش جیب قصب دریده
G.425/2 از تاب آتش می بر گرد عارضش خوی / چون قطره‌های شبنم بر برگ گل چكیده
G.425/3 لفظی فصیح شیرین قدی بلند چابك / رویی لطیف زیبا چشمی خوش كشیده
G.425/4 یاقوت جان فزایش از آب لطف زاده / شمشاد خوش خرامش در ناز پروریده
G.425/5 آن لعل دلكشش بین وان خنده دل آشوب / وان رفتن خوشش بین وان گام آرمیده
G.425/6 آن آهوی سیه چشم از دام ما برون شد / یاران چه چاره سازم با این دل رمیده
G.425/7 زنهار تا توانی اهل نظر میازار / دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده
G.425/8 تا كی كشم عتیبت از چشم دلفریبت / روزی كرشمه‌ای كن ای یار برگزیده
G.425/9 گر خاطر شریفت رنجیده شد ز حافظ / بازآ كه توبه كردیم از گفته و شنیده
G.425/10 بس شكر بازگویم در بندگی خواجه / گر اوفتد به دستم آن میوه رسیده
CDXX
İnce keten libaslar giyinip eteğini çekerek gitti. Yüzlerce ay yüzlü güzel, hasetinden keten gömleklerinin yenini, yakasını yırttı!
Şarabın verdiği hararetle yanağındaki ter taneleri, gül yaprağına damlamış çiğ tanelerine benziyordu.
Yakut gibi cana can katan dudakları, letafet suyundan doğmuş... güzel ve salına salına yürüyen şimşir boyu, naz ü naimle beslenip yetişmiş!
Fasih ve tatlı bir söz, yüce ve usul bir boy, latif ve gönüller çekici bir yüz, süzgün gözler...
Bir o gönüller çeken lal dudaklarına bak; bir o gönüllere ıstıraplar veren gülüşü seyret... güzel yürüyüşünü gör, o mevzun adımlara bak!
O kara gözlü ceylan, tuzağımızdan gitti... dostlar, bu ürküp kaçan gönüle ne çare edelim?
Elinden geldikçe nazar ehlini incitme sakın ey seçilmiş sevgili... dünyanın vefası yoktur.
O gönül aldatan gözünün azarını niceye bir çekeyim? Ne olur ey iki gözümün nuru, bir gün de bir göz ucuyla, bir işveyle bakıver!
Eğer mübarek hatırın Hafız'dan incindiyse lütfet; söylediklerimize, duyduklarımıza tövbe ettik, yine gel!
Damen keşan hemi-reft der-şerb-i zer-keşide
Sad mah-ru zi-reşkeş ceyb-i kasab deride
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder