G.442/1 به جان او كه گرم دسترس به جان بودی / كمینه پیشكش بندگانش آن بودی
G.442/2 بگفتمی كه بها چیست خاك پایش را / اگر حیات گران مایه جاودان بودی
G.442/3 به بندگی قدش سرو معترف گشتی / گرش چو سوسن آزاده ده زبان بودی
G.442/4 به خواب نیز نمیبینمش چه جای وصال / چو این نبود و ندیدیم باری آن بودی
G.442/5 اگر دلم نشدی پایبند طره او / كی اش قرار در این تیره خاكدان بودی
G.442/6 به رخ چو مهر فلك بینظیر آفاق است / به دل دریغ كه یك ذره مهربان بودی
G.442/7 درآمدی ز درم كاشكی چو لمعه نور / كه بر دو دیده ما حكم او روان بودی
G.442/8 ز پرده ناله حافظ برون كی افتادی / اگر نه همدم مرغان صبح خوان بودی
CDXLIX
Sevgilinin canına ahdolsun, eğer canımı vermeye imkân bulsaydım, eğer canım elimde olsaydı, can bile kullarına en adi bir peşkeş olurdu.
Saçları gönlümün ayağını bağlamasaydı, bu kapkara toprak yurdunda karar mı ederdim?
Güzellikte yüzü gökyüzündeki güneş gibi benzersiz, bir tane... fakat ne yazık, keşke gönlündeki bir zerre sevgi olsaydı!
Değeri bulunmaz ömür ebedi olsaydı, ayağının toprağının pahası nedir, söylerdim!
Ne olurdu, nur ışığı gibi kapımdan girseydi de gözlerime hükmü yürüseydi!
Hür süsen gibi selvinin de dili olsaydı, boyuna bosuna kul olduğunu itiraf ederdi!
Seher çağında şakıyan bülbüllere hemdem olmasaydı Hafız'ın feryadı perdeden dışarı mı çıkar, âleme mi yayılırdı?
Vuslat nerde? Ondan vazgeçtik, hayalini rüyada bile göremiyorum... vuslatı nasip olmuyor, bari hayalini görmek nasip olsaydı!
Be-can-ı o ki gerem dest-res be-can budi
Kemine piş-keş-i bendeganeş an budi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder