G.470/1 سینه مالامال درد است ای دریغا مرهمی / دل ز تنهایی به جان آمد خدا را همدمی
G.470/2 چشم آسایش كه دارد از سپهر تیزرو / ساقیا جامی به من ده تا بیاسایم دمی
G.470/3 زیركی را گفتم این احوال بین خندید و گفت / صعب روزی بوالعجب كاری پریشان عالمی
G.470/4 سوختم در چاه صبر از بهر آن شمع چگل / شاه تركان فارغ است از حال ما كو رستمی
G.470/5 در طریق عشقبازی امن و آسایش بلاست / ریش باد آن دل كه با درد تو خواهد مرهمی
G.470/6 اهل كام و ناز را در كوی رندی راه نیست / رهروی باید جهان سوزی نه خامی بیغمی
G.470/7 آدمی در عالم خاكی نمیآید به دست / عالمی دیگر بباید ساخت و از نو آدمی
G.470/8 خیز تا خاطر بدان ترك سمرقندی دهیم / كز نسیمش بوی جوی مولیان آید همی
G.470/9 گریه حافظ چه سنجد پیش استغنای عشق / كاندر این دریا نماید هفت دریا شبنمی
- Göğüs, ağzına kadar dertle dolu... Yazık, bir merhem olsa bari. Gönül, yalnızlıktan ölüm haline geldi, Yarabbi bir hemdem!
- Bu çabucak gelip geçen kâinattan emniyet ve istirahata kavuşmayı kim umabilir? Saki, bir kadehçik sun da bir an olsun rahata kavuşayım!
- Kalk da rüzgârından huriler huyunun kokusu gelip duran şu Semerkand güzeline gönül verelim.
- Anlayışlı birisine, şu ahvale bak, dedim. Güldü de dedi ki: Pek güç bir gün, çok şaşılacak bir iş ve perişan bir âlem!
- Çigil güzeli için sabır kuyusunda yandım yakıldım da Türklerin padişahı halimi bilmiyor. Nerde bir Rüstem?
- Âşıklık yolunda emniyet ve istirahat, bir beladır. Senin derdine düşüp derman arayan gönül büsbütün yaralansın!
- Kendi emelleri için çalışanlarla, naz ehli olanlara rintlik civarına yol yok. Bu yola öyle bir yolcu gerek ki, cihanı yaksın yandırsın... ham ve gamsız kişi değil!
- Topraktan yaratılan bu âlemde bir tek adam bile ele geçmiyor. Başka bir âlem yaratmak, yeniden bir insan halk etmek lazım!
- Aşk istiğnasına karşı Hafız'ın tövbesinin ne değeri var ki? Bu deniz öyle bir deniz ki, burada yedi derya bile çiğ tanesi gibi ehemmiyetsiz görünmekte!
[CDLXXXII]
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder